3 Δεκεμβρίου 2013

Τι περιμένεις να σου πω που δεν το γνωρίζεις?


Τι θέλεις να σου πω? Για το κορίτσι που σκότωσαν? Ήταν μόλις 13. Σαν τον γιο μου. Σαν τον γιο σου, σαν όλα τα 13χρονα. Απλά ήθελε να ζεσταθεί. Δεν έχω δικαίωμα να πω τίποτα. Εμείς χθες είχαμε θέρμανση. Να σου πω για τον Αλέξη? Θα ήταν εικοσιενός σήμερα. Μα έπεσε πάνω σε μια σφαίρα ενός μπάτσου.Θες να σου πω για τις πουτάνες της οδού Γιαννιτσών? Τις βλέπω κάθε βράδυ. Σε μια γωνιά αυτές και στην άλλη οι τραβεστί. Με τις μίνι φούστες να περιμένουν πελάτη μέσα στο κρύο. Να τρέχουν μόλις δουν το περιπολικό. Να κρύβονται στις εισόδους. Θες να σου πω για το πρεζόνι στη Δωδεκανήσου? Με το ζόρι πέρασε το φανάρι. Έσκυψε πήρε μια γόπα αναμμένη και με ένα μπουκάλι νερό στο χέρι περπατούσε ανάμεσα στα αυτοκίνητα. Θες να σου πω για τα κλειστά μηχανουργεία που είναι σαν φαντάσματα? Κάποτε δούλευε κόσμος σε αυτά. Κόσμος που είχε να φάει και να ζεσταθεί το χειμώνα. Θες να σου πω για τις στολισμένες βιτρίνες? Τι ακριβώς γιορτάζουμε? Ποια γέννηση? Τίνος Θεού? Σε ποια πόλη? Τι θέλεις να σου πω που δεν το ξέρεις? Τι περιμένεις να σου πω που δεν το γνωρίζεις? Θα σκεπαστώ και πάλι με τα σκεπάσματα. Θα κάνω πως κοιμάμαι. Μου τέλειωσαν τα όνειρα γαμώτο…Καλή σου νύχτα

 Thodoros Tselepis.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου