Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι αποικιοκρατικές δυνάμεις της Ευρώπης συγκεντρώθηκαν στο Βερολίνο για να μοιράσουν την Αφρική.
Ο καβγάς για τα λάφυρα των αποικιών, τα δάση, τα ποτάμια, τα βουνά, τη γη και το υπέδαφος ήταν μακρύς και σκληρός, μέχρι να χαραχτούν τα νέα σύνορα, και να υπογραφεί, σαν σήμερα, το 1885, ο Γενικός Χάρτης στο όνομα του Παντοδύναμου Θεού.
Οι Ευρωπαίοι είχαν τη λεπτότητα να μην αναφερθούν στο χρυσάφι, τα διαμάντια, το ελεφαντόδοντο, το πετρέλαιο, το καουτσούκ, τον κασσίτερο, το κακάο, τον καφέ και το φοινικέλαιο.
Απαγόρευσαν να αποκαλείται η δουλεία με το όνομά της.
Αποκάλεσαν φιλανθρωπικά σωματεία τις επιχειρήσεις που προμήθευαν ανθρώπινα κορμιά στη διεθνή αγορά.
Επισήμαναν ότι έπρατταν παρακινούμενοι από την επιθυμία να διευρύνουν την ανάπτυξη του εμπορίου και να φέρουν τον Πολιτισμό.
Και για να μην υπάρξουν τυχόν αμφιβολίες, διευκρίνισαν ότι ενδιαφερόντουσαν να συμβάλουν στην ηθική και υλική ευημερία των αυτοχθόνων πληθυσμών.
Έτσι η Ευρώπη επινόησε τον νέο χάρτη της Αφρικής.
Κανένας Αφρικανός δεν παρέστη, ούτε για διακόσμηση, σε εκείνη τη σύνοδο κορυφής.
Οι μέρες αφηγούνται - Eduardo Galeano
σελ.62
Περσσότερες πληροφορίες και εδω : http://tvxs.gr/news/taksidia-sto-xrono/i-apoikiokratia-kai-i-maxi-gia-tin-afriki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου