Όλα τα παραδείγματα από τις ιδιωτικοποιήσεις αποδεικνύουν ότι οι ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης δρούν με κίνητρο το κέρδος. Στην πραγματικότητα η εμπειρία καταρίπτει όλα τα επιχειρήματατα εκείνων που υποστηρίζουν ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού είναι για το καλό του κοινωνικού συνόλου.
Μία έρευνα του ΟΗΕ του 2009 που πραγματοποιήθηκε σε 48 χώρες που προώθησαν τις ιδιωτικοποιήσεις φορέων παροχής νερού από το 1975 μέχρι το 2005, απομυθοποίησε τα βασικά επιχειρήματα των προασπιστών της ιδιωτικοποίησης του νερού, τα οποία είναι τα εξής:
Μύθος 1: Οι ιδιωτικοποιήσεις θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας.
Στο σύνολο των υπό εξέταση χωρών, το εργατικό δυναμικό που απασχολούνται μειωνόταν σταθερά ετησίως. Κατά μέσο όρο, οι ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης μείωναν κατά πέντε τοις εκατό το εργατικό δυναμικό τους. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της έρευνας είναι ότι οι εργασιακές συνθήκες δεν έχουν βελτιωθεί, μάλλον το αντίθετο.
Μύθος 2 : Οι ιδιωτικοποιήσεις αυξάνουν την παραγωγικότητα και βελτιώνουν την παροχή υπηρεσιών.
Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι η παραγωγικότητα των εργαζομένων έχει αυξηθεί ή ότι οι υπηρεσίες έχουν βελτιωθεί σε σχέση με την περίοδο που οι εταιρείες βρίσκονταν υπό δημόσιο έλεγχο. Αντιθέτως, σε γενικές γραμμές η παραγωγικότητα έχει μείνει στα ίδια επίπεδα και σε αρκετές περιπτώσεις έχει μειωθεί, ενώ οι υπηρεσίες στο σύνολό τους δεν έχουν βελτιωθεί.
Μύθος 3 : Αυξάνεται η πρόσβαση παροχής νερού.
Η έρευνα αποκαλύπτει ότι η πρόσβαση στην παροχή νερού δεν έχει αυξηθεί σε σχέση με την περίοδο που οι εγκαταστάσεις ύδρευσης ήταν υπό κρατικό έλεγχο. Ο ιδιωτικός τομέας αυξάνει μεν την πρόσβαση στο νερό, αλλά στα πλαίσια της αναμενόμενης αύξησης της πρόσβασης παροχής νερού που συναντάται στις δημόσιες επιχειρήσεις σε όλες τις χώρες. Αντιθέτως, η έρευνα αποκάλυψε ότι οι ιδιωτικές εταιρείες αυξάνουν την παροχή νερού στις περιοχές όπου περιμένουν κέρδη.
Για παράδειγμα, οι εταιρείες επενδύουν σε μεσοαστικές ή μικροαστικές περιοχές όπου αναμένουν ότι η επένδυσή τους θα καρποφορήσει, με αποτέλεσμα οι πιο φτωχές περιοχές όπου οι κάτοικοι δεν μπορούν να πληρώσουν για το νερό, αφήνονται στη τύχη τους.
Μύθος 4 : Μειώνονται οι τιμές.
Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, οι ιδιωτικές εταιρείες αύξησαν αργά ή γρήγορα τις τιμές. Ακόμα και όπου οι τιμές δεν αυξήθηκαν αμέσως μόλις οι εταιρείες ύδρευσης πέρασαν σε ιδιωτικά χέρια, μακροπρόθεσμα οι τιμές αυξήθηκαν. Δεκάδες έρευνες και συνεντεύξεις με διευθυντικά στελέχη ιδιωτικών εταιρειών ύδρευσης αποκαλύπτουν τις προτεραιότητες και τους στόχους μιας εταιρείας: την ικανοποίηση των μετόχων της. Η ανάγκη να υπάρχουν θετικοί ισολογισμοί και τζίρος, οδηγούν τις εταιρείες να αυξάνουν σταθερά τις τιμές νερού.
πηγη: paratiritis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου