 |
| φωτό 1 |
Η πρώην βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ Έλενα Παναρίτη είναι η επιλογή του κ.Γιάνη Βαρουφάκη,ως ειδική σύμβουλός του,τουλάχιστον κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στο Εurogroup και την προσεχή Δευτέρα.
Μετά τον κ.. Σπυρόπουλο στο ΙΚΑ και τον κ.Χριστοδουλάκη στην Πειραιώς η κ. Παναρίτη είναι η τρίτη στη σειρά των "επιφανών"και φαίνεται πως κάποιοι απαφάσισαν να δώσουν ρόλο στα ορφανά του ΓΑΠ ,της Σημιτοπαρέας και των υπαλλήλων της παγκόσμιας τράπεζας .
Η Έλενα ,αφού πέρασε από Φιλιππίνες, Βραζιλία και Βενεζουέλα ,πάντα απεσταλμένη της Παγκόσμιας τράπεζας ,στο Περού μεγαλούργησε .Τιμήθηκε με βραβείο απ' τον δικτάτορα Φουτζιμόρι (τον οποίο ύμνησε σε βιβλίο της ) έφυγαν νύχτα ,ο δικτάτορας καταδικάστηκε ερήμην για γενοκτονία ,οι Ιθαγενείς έχασαν τη γη τους αλλά η 'Ελενα δεν τιμωρήθηκε ποτέ ,πλασάρει το έργο στο Περού ως μεγάλη επιτυχία (Σημ.1 **και ονειρεύεται επανάληψή του ; ) και κυκλοφορεί σε ευρωπαϊκά σαλόνια πλέον....
Ο βίος και η πολιτεία της κ.Παναρίτη ....
από το ποντίκι με ημερομηνία Σάββατο 16 Απριλίου 2011 και τίτλο " η γυναίκα αλεξίπτωτο στο κείμενο που ακολουθείί
Η προσγείωση της Έλενας Παναρίτη με... αλεξίπτωτο (του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και των... αγορών) στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό αντιμετωπίστηκε σαν μια ακόμη «καινοτόμος ιδιορρυθμία» του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος αναζητά «μοντέρνες λύσεις» από τους... ειδικούς.
Όμως, οι ζυμώσεις που γίνονται (με διαρροές) το τελευταίο διάστημα
για την ανάθεση του τομέα των αποκρατικοποιήσεων στην εν λόγω
πολύπειρη κυρία οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ίσως έφτασε η ώρα που το
«κομάντο» (του ΔΝΤ) θα αναλάβει δράση. Γι' αυτό άλλωστε... προσγειώθηκε.
Βίος και... πολιτεία
Μια και θα (μας) κάνει τη δουλειά, ας τη γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από το βιογραφικό της, όπως αυτό είναι διατυπωμένο στην ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ:
«Το συνολικό έργο της Έλενας Παναρίτη αναγνωρίζεται διεθνώς σαν καλή πρακτική εφαρμογή "θεσμικών οικονομικών". Είναι ειδική στα ιδιοκτησιακά δικαιώματα και στην αντίστοιχη διαχείριση του δημόσιου τομέα. Τώρα είναι κοινωνικός επιχειρηματίας και επικεφαλής του Panel Group, ένας ειδικός συμβουλευτικός όμιλος που επενδύει σε υποβαθμισμένες περιοχές και παρέχει συμβουλές για τη δημόσια στρατηγική πολιτική και τη μετατροπή και αξιοποίηση, της μη ρευστοποιήσιμης ακίνητης περιουσίας.
Στη σχολή Wharton του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια και στο πλαίσιο της διερεύνησης της αγοράς της ακίνητης περιουσίας ασχολείται ιδιαιτέρως και διδάσκει χρηματοδότηση του οικιστικού τομέα. Επίσης έχει διδάξει και στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στο τμήμα Ανωτέρων Διεθνών Σπουδών (SAIS) και Insead.
Κατά την διάρκεια της εργασίας της στην Διεθνή Τράπεζα ως οικονομολόγος, πρωτοστάτησε σε σειρά θεσμικών μεταρρυθμίσεων, όπως τη μεταρρύθμιση Δημόσιου Τομέα και των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων στο Περού, εργασία για την οποία της απενεμήθη η διάκριση της καλύτερης πρακτικής πρότασης και καινοτομίας.
Η Panel Group ασχολείται με ρυθμίσεις αξιοποίησης ακίνητης περιουσίας που χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από τον ιδιωτικό τομέα και που αποδίδουν σημαντικά οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντολογικά αποτελέσματα. Έχει πτυχία από τα Πανεπιστήμια John Hopkins School of Advanced International Studies (SAIS), Insead, Harvard.
Έχει πολύ καλές γνώσεις Ισπανικής, Αγγλικής, Γαλλικής, Ιταλικής γλώσσας και τη βασική γνώση της Γερμανικής».
Προσοντούχος η βουλευτής Επικρατείας. Πώς μπορούμε να διαφωνήσουμε; Ας «σκύψουμε» όμως λίγο πάνω από τη δουλειά της για να τη γνωρίσουμε καλύτερα. Άλλωστε είναι πολύ πιθανό να υποστούμε την «ευεργεσία» των γνώσεων και των προσόντων της. Ας προετοιμαστούμε...
Καθώς η εργασία της κυρίας Παναρίτη στο Περού θεωρείται και από την ίδια μοντέλο (το οποίο μάλλον φιλοδοξεί να εφαρμόσει και εδώ) επιβάλλεται να ρίξουμε μια ματιά στο πώς εφαρμόστηκε και ποια αποτελέσματα άφησε πίσω για την κοινωνία του Περού.
Η κυρία Παναρίτη, λες και το 'ξερε ότι δημιουργούνται οι πολιτικές προϋποθέσεις για την εφαρμογή νεοφιλελεύθερων οικονομικών μοντέλων εγκαταστάθηκε στο Περού το 1991. Έναν χρόνο αργότερα (τι σύμπτωση κι αυτή!), το 1992, ο Αλμπέρτο Φουτζιμόρι έκανε πραξικόπημα για να παραμείνει στην εξουσία και να ολοκληρώσει το έργο του ξεπουλήματος της χώρας (του).
Η «προσφορά»
Ο Φουτζιμόρι εγκατέλειψε το 2000 το Περού και καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκιση για μαζικές δολοφονίες, κατάχρηση εξουσίας, υπεξαίρεση χρήματος και διαφθορά. Εν τω μεταξύ η κυρία Παναρίτη του έπλεκε το εγκώμιο.
Η κυρία Παναρίτη εργαζόταν για «τη μεταρρύθμιση της αγοράς ακινήτων και τις στρατηγικές της ιδιωτικοποίησης». Μερικοί από τους τίτλους των βιβλίων της είναι ενδεικτικοί: «Το φαινόμενο του Φουτζιμόρι: Κυβερνητική μεταρρύθμιση μέσω της άμεσης δημοκρατίας» (1995), «Τίτλοι ιδιοκτησίας: Το θαύμα του Περού» (1999), «Στρατηγικές ιδιωτικοποίησης», με παράδειγμα, επίσης, το Περού.
Την προσφορά της Παναρίτη αναγνώρισαν τα στελέχη της κυβέρνησης Φουτζιμόρι καθώς και οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και οι λοιποί στυλοβάτες του συστήματος (Παγκόσμια Τράπεζα, ΔΝΤ κλπ.). Αντίθετα, ο λαός του Περού δεν εκτίμησε ούτε την Παναρίτη ούτε την πολιτική του ΔΝΤ, καθώς:
♦ Στη χώρα αυτή της Λατινικής Αμερικής οι απολύσεις και η κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων συνεχίζονται σε καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας, όπως ακριβώς συνέβη και τη δεκαετία του '90, την εποχή που η Παναρίτη εργαζόταν για το καθεστώς Φουτζιμόρι, κατά τη διάρκεια του οποίου υποχώρησαν όλες οι κοινωνικές κατακτήσεις: το δικαίωμα στην απεργία, στον συνδικαλισμό, στην εργασιακή σταθερότητα.
♦ Η σημερινή κατάσταση των συνταξιούχων είναι αξιοθρήνητη, καθώς οι συντάξεις είναι παγωμένες εδώ και 8 χρόνια και δεν φτάνουν να καλύψουν ούτε το 10% των βασικών εξόδων του οικογενειακού προϋπολογισμού.
♦ Η μεγάλη πλειονότητα των επιδομάτων που θα έπρεπε να λαμβάνουν οι συνταξιούχοι με βάση τους νόμους των τελευταίων δεκαετιών έχουν σκανδαλωδώς περικοπεί (σας θυμίζει κάτι;). Το ίδιο το κράτος έχει επινοήσει τρόπους για να αποφύγει να πληρώσει τα νόμιμα επιδόματα.
♦ Μεγάλος αριθμός εργαζομένων απολύεται καθημερινά ως συνέπεια των μέτρων που λαμβάνονται για τον περιορισμό του εργατικού κόστους (κάτι μας θυμίζει κι αυτό...).
Εξολόθρευση των ιθαγενών
Η τραγωδία στην Ελλάδα άρχισε με τη διαπίστωση ότι τελικά λεφτά... δεν υπάρχουν και προκειμένου, υποτίθεται, «να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις», ο Γ. Παπανδρέου προσέφυγε στο ΔΝΤ. Στο Περού (απ' όπου έχει πλούσια πείρα η βουλευτής Επικρατείας και σύμβουλος περί αξιοποίησης της δημόσιας γης του Παπανδρέου) το δράμα εξελίχθηκε μια δεκαετία νωρίτερα. Ας δούμε πώς...
Το 1974 το καθεστώς του στρατηγού Χουάν Βελάσκο Αλβαράδο αναγνωρίζει τη «νόμιμη ύπαρξη και τη νομική ταυτότητα των ιθαγενών λαών του Αμαζονίου και των εδαφών τους». Η κατάσταση αυτή επιβεβαιώθηκε με το Σύνταγμα του 1979. Ωστόσο όλα αυτά διαγράφτηκαν με μια μονοκονδυλιά με το Σύνταγμα του καθεστώτος Φουτζιμόρι (για τον οποίο η κυρία Παναρίτη έχει γράψει ύμνους) το 1993, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο της αρπαγής και της καταλήστευσης των εδαφών αυτών.
Με το Σύνταγμα του Φουτζιμόρι το 1993 θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι άνοιξε ο δρόμος για την εκμετάλλευση της γης των Ινδιάνων (γι' αυτήν την εκμετάλλευση εργάστηκε στο Περού η κυρία Παναρίτη αποκτώντας τη σημερινή τεχνογνωσία).
Είναι περιττό να σημειώσουμε για το συμφέρον... ποιων προωθήθηκε η εν λόγω νεοφιλελεύθερη νομοθεσία... Οι πολυεθνικές έχουν πια απελευθερωθεί από το βάρος των αυτοχθόνων πληθυσμών και έχουν εξασφαλίσει την πρόσβαση στο πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, την εξορυκτική βιομηχανία, τον τουρισμό και την υλοτομία, σε περιοχές που παραδοσιακά ανήκουν στους λαούς που διαμένουν εκεί.
Κάπως έτσι στρώθηκε ο δρόμος από την κυβέρνηση Φουτζιμόρι ώστε το κράτος να διακηρύξει ότι η γη των ιθαγενών λαών είναι «διαπραγματεύσιμη» (σας θυμίζει κάτι;) «σύμφωνα με την οικονομία της αγοράς». Κάπως έτσι, μέσω... Προεδρικών Διαταγμάτων και με τρικ που ξεπερνούσαν τις κοινοβουλευτικές αγκυλώσεις, προχώρησε το ξεπούλημα. Η αρπαγή και το ξεπούλημα της γης των Περουβιανών έγινε αριστοτεχνικά και... εκσυγχρονιστικά, με τα εξής βήματα:
♦ Δημιουργία κτηματολογίου.
♦ Επίσημοι τίτλοι ιδιοκτησίας επί των προαιώνιων κοινοτικών ιδιοκτησιών επί της προεδρίας Φουτζιμόρι.
♦ Πρόσβαση (των ιδιοκτητών) σε πιστώσεις. Δηλαδή δέσιμο της γης τους με υποθήκες στις τράπεζες.
Τη συνέχεια τη φαντάζεστε...
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Διεθνής Τράπεζα είναι οι δύο θεσμοί που, στον αναπτυσσόμενο κόσμο, θεωρούνται η Κόλαση. Οι πολιτικές που «πρότειναν» - ανάλογες με τις απαιτήσεις που διατυπώνει σήμερα στην
Ελλάδα το ΔΝΤ - οδήγησαν την Αργεντινή στην απόλυτη οικονομική καταστροφή και τη ΝΑ. Ασία στη μεγάλη κρίση του 1997.
Σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι από το 2000 και έπειτα οι περισσότερες χώρες φρόντισαν να φύγουν τρέχοντας τόσο από την Παγκόσμια Τράπεζα (της... Παναρίτη) όσο και από το ΔΝΤ (του σοσιαλιστή και φίλου του πρωθυπουργού μας Στρος - Καν. Μέχρι το 2007 οι μοναδικοί μεγάλοι οφειλέτες του ΔΝΤ ήταν δύο μεγάλα «εξαρτήματα» της Ουάσιγκτον, η Τουρκία και το Πακιστάν. Ας σημειώσουμε ότι και η Τουρκία φρόντισε να την κάνει...
Και ενώ, λοιπόν, όλοι - ή τουλάχιστον όσοι μπορούσαν - έφευγαν όσο πιο μακριά από την επιρροή αυτών των ευαγών ιδρυμάτων, ο Γ. Παπανδρέου, όχι μόνο έσπευσε στις αγκάλες τους, αλλά φρόντισε να αξιοποιήσει και κάποια από τα στελέχη τους, όπως η κυρία Παναρίτη (θέλει να την κάνει και μέλος της κυβέρνησης). Ή μήπως, τελικά, συμβαίνει το αντίστροφο; Δηλαδή τα εν λόγω ιδρύματα με τα στελέχη τους (εντός της κυβέρνησης) «αξιοποιούν» την κυβέρνηση της χώρας και τον πρωθυπουργό;
Ό,τι από τα δύο κι αν συμβαίνει, το αποτέλεσμα είναι τραγικά ίδιο...
Αυτά έγραφε το ποντίκι .Εν τω μεταξύ ψηφιζόταν (και από την Έλενα ) μνημόνια ,δανειακές ,μεσοπρόθεσμα και εφαρμοστικοί ,γιατί το ΔΝΤ και η τρόικα ήταν το ιππικό που θα μας έσωζε (φωτό 1 ),ο κόσμος δερνόταν και ψεκαζόταν με τόνους χημικά απ' τα ΜΑΤ ,αλλά η Έλενα ήθελε επιπλέον εγγυήσεις "επιτυχίας" .Έτσι σε μια συγκινητική τηλεοπτική βραδιά στη φιλόξενη συχνότητα του Σκάι ομολογεί τους κρυφούς της πόθους .
"Δυστυχώς δεν έχουμε δικτατορία για να προωθήσουμε τις αλλαγές".(βίντεο) .
Βίος και... πολιτεία
Μια και θα (μας) κάνει τη δουλειά, ας τη γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από το βιογραφικό της, όπως αυτό είναι διατυπωμένο στην ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ:
«Το συνολικό έργο της Έλενας Παναρίτη αναγνωρίζεται διεθνώς σαν καλή πρακτική εφαρμογή "θεσμικών οικονομικών". Είναι ειδική στα ιδιοκτησιακά δικαιώματα και στην αντίστοιχη διαχείριση του δημόσιου τομέα. Τώρα είναι κοινωνικός επιχειρηματίας και επικεφαλής του Panel Group, ένας ειδικός συμβουλευτικός όμιλος που επενδύει σε υποβαθμισμένες περιοχές και παρέχει συμβουλές για τη δημόσια στρατηγική πολιτική και τη μετατροπή και αξιοποίηση, της μη ρευστοποιήσιμης ακίνητης περιουσίας.
Στη σχολή Wharton του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια και στο πλαίσιο της διερεύνησης της αγοράς της ακίνητης περιουσίας ασχολείται ιδιαιτέρως και διδάσκει χρηματοδότηση του οικιστικού τομέα. Επίσης έχει διδάξει και στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στο τμήμα Ανωτέρων Διεθνών Σπουδών (SAIS) και Insead.
Κατά την διάρκεια της εργασίας της στην Διεθνή Τράπεζα ως οικονομολόγος, πρωτοστάτησε σε σειρά θεσμικών μεταρρυθμίσεων, όπως τη μεταρρύθμιση Δημόσιου Τομέα και των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων στο Περού, εργασία για την οποία της απενεμήθη η διάκριση της καλύτερης πρακτικής πρότασης και καινοτομίας.
Η Panel Group ασχολείται με ρυθμίσεις αξιοποίησης ακίνητης περιουσίας που χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από τον ιδιωτικό τομέα και που αποδίδουν σημαντικά οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντολογικά αποτελέσματα. Έχει πτυχία από τα Πανεπιστήμια John Hopkins School of Advanced International Studies (SAIS), Insead, Harvard.
Έχει πολύ καλές γνώσεις Ισπανικής, Αγγλικής, Γαλλικής, Ιταλικής γλώσσας και τη βασική γνώση της Γερμανικής».
Προσοντούχος η βουλευτής Επικρατείας. Πώς μπορούμε να διαφωνήσουμε; Ας «σκύψουμε» όμως λίγο πάνω από τη δουλειά της για να τη γνωρίσουμε καλύτερα. Άλλωστε είναι πολύ πιθανό να υποστούμε την «ευεργεσία» των γνώσεων και των προσόντων της. Ας προετοιμαστούμε...
Καθώς η εργασία της κυρίας Παναρίτη στο Περού θεωρείται και από την ίδια μοντέλο (το οποίο μάλλον φιλοδοξεί να εφαρμόσει και εδώ) επιβάλλεται να ρίξουμε μια ματιά στο πώς εφαρμόστηκε και ποια αποτελέσματα άφησε πίσω για την κοινωνία του Περού.
Η κυρία Παναρίτη, λες και το 'ξερε ότι δημιουργούνται οι πολιτικές προϋποθέσεις για την εφαρμογή νεοφιλελεύθερων οικονομικών μοντέλων εγκαταστάθηκε στο Περού το 1991. Έναν χρόνο αργότερα (τι σύμπτωση κι αυτή!), το 1992, ο Αλμπέρτο Φουτζιμόρι έκανε πραξικόπημα για να παραμείνει στην εξουσία και να ολοκληρώσει το έργο του ξεπουλήματος της χώρας (του).
Η «προσφορά»
Ο Φουτζιμόρι εγκατέλειψε το 2000 το Περού και καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκιση για μαζικές δολοφονίες, κατάχρηση εξουσίας, υπεξαίρεση χρήματος και διαφθορά. Εν τω μεταξύ η κυρία Παναρίτη του έπλεκε το εγκώμιο.
Η κυρία Παναρίτη εργαζόταν για «τη μεταρρύθμιση της αγοράς ακινήτων και τις στρατηγικές της ιδιωτικοποίησης». Μερικοί από τους τίτλους των βιβλίων της είναι ενδεικτικοί: «Το φαινόμενο του Φουτζιμόρι: Κυβερνητική μεταρρύθμιση μέσω της άμεσης δημοκρατίας» (1995), «Τίτλοι ιδιοκτησίας: Το θαύμα του Περού» (1999), «Στρατηγικές ιδιωτικοποίησης», με παράδειγμα, επίσης, το Περού.
Την προσφορά της Παναρίτη αναγνώρισαν τα στελέχη της κυβέρνησης Φουτζιμόρι καθώς και οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και οι λοιποί στυλοβάτες του συστήματος (Παγκόσμια Τράπεζα, ΔΝΤ κλπ.). Αντίθετα, ο λαός του Περού δεν εκτίμησε ούτε την Παναρίτη ούτε την πολιτική του ΔΝΤ, καθώς:
♦ Στη χώρα αυτή της Λατινικής Αμερικής οι απολύσεις και η κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων συνεχίζονται σε καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας, όπως ακριβώς συνέβη και τη δεκαετία του '90, την εποχή που η Παναρίτη εργαζόταν για το καθεστώς Φουτζιμόρι, κατά τη διάρκεια του οποίου υποχώρησαν όλες οι κοινωνικές κατακτήσεις: το δικαίωμα στην απεργία, στον συνδικαλισμό, στην εργασιακή σταθερότητα.
♦ Η σημερινή κατάσταση των συνταξιούχων είναι αξιοθρήνητη, καθώς οι συντάξεις είναι παγωμένες εδώ και 8 χρόνια και δεν φτάνουν να καλύψουν ούτε το 10% των βασικών εξόδων του οικογενειακού προϋπολογισμού.
♦ Η μεγάλη πλειονότητα των επιδομάτων που θα έπρεπε να λαμβάνουν οι συνταξιούχοι με βάση τους νόμους των τελευταίων δεκαετιών έχουν σκανδαλωδώς περικοπεί (σας θυμίζει κάτι;). Το ίδιο το κράτος έχει επινοήσει τρόπους για να αποφύγει να πληρώσει τα νόμιμα επιδόματα.
♦ Μεγάλος αριθμός εργαζομένων απολύεται καθημερινά ως συνέπεια των μέτρων που λαμβάνονται για τον περιορισμό του εργατικού κόστους (κάτι μας θυμίζει κι αυτό...).
Εξολόθρευση των ιθαγενών
Η τραγωδία στην Ελλάδα άρχισε με τη διαπίστωση ότι τελικά λεφτά... δεν υπάρχουν και προκειμένου, υποτίθεται, «να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις», ο Γ. Παπανδρέου προσέφυγε στο ΔΝΤ. Στο Περού (απ' όπου έχει πλούσια πείρα η βουλευτής Επικρατείας και σύμβουλος περί αξιοποίησης της δημόσιας γης του Παπανδρέου) το δράμα εξελίχθηκε μια δεκαετία νωρίτερα. Ας δούμε πώς...
Το 1974 το καθεστώς του στρατηγού Χουάν Βελάσκο Αλβαράδο αναγνωρίζει τη «νόμιμη ύπαρξη και τη νομική ταυτότητα των ιθαγενών λαών του Αμαζονίου και των εδαφών τους». Η κατάσταση αυτή επιβεβαιώθηκε με το Σύνταγμα του 1979. Ωστόσο όλα αυτά διαγράφτηκαν με μια μονοκονδυλιά με το Σύνταγμα του καθεστώτος Φουτζιμόρι (για τον οποίο η κυρία Παναρίτη έχει γράψει ύμνους) το 1993, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο της αρπαγής και της καταλήστευσης των εδαφών αυτών.
Με το Σύνταγμα του Φουτζιμόρι το 1993 θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι άνοιξε ο δρόμος για την εκμετάλλευση της γης των Ινδιάνων (γι' αυτήν την εκμετάλλευση εργάστηκε στο Περού η κυρία Παναρίτη αποκτώντας τη σημερινή τεχνογνωσία).
Είναι περιττό να σημειώσουμε για το συμφέρον... ποιων προωθήθηκε η εν λόγω νεοφιλελεύθερη νομοθεσία... Οι πολυεθνικές έχουν πια απελευθερωθεί από το βάρος των αυτοχθόνων πληθυσμών και έχουν εξασφαλίσει την πρόσβαση στο πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, την εξορυκτική βιομηχανία, τον τουρισμό και την υλοτομία, σε περιοχές που παραδοσιακά ανήκουν στους λαούς που διαμένουν εκεί.
Κάπως έτσι στρώθηκε ο δρόμος από την κυβέρνηση Φουτζιμόρι ώστε το κράτος να διακηρύξει ότι η γη των ιθαγενών λαών είναι «διαπραγματεύσιμη» (σας θυμίζει κάτι;) «σύμφωνα με την οικονομία της αγοράς». Κάπως έτσι, μέσω... Προεδρικών Διαταγμάτων και με τρικ που ξεπερνούσαν τις κοινοβουλευτικές αγκυλώσεις, προχώρησε το ξεπούλημα. Η αρπαγή και το ξεπούλημα της γης των Περουβιανών έγινε αριστοτεχνικά και... εκσυγχρονιστικά, με τα εξής βήματα:
♦ Δημιουργία κτηματολογίου.
♦ Επίσημοι τίτλοι ιδιοκτησίας επί των προαιώνιων κοινοτικών ιδιοκτησιών επί της προεδρίας Φουτζιμόρι.
♦ Πρόσβαση (των ιδιοκτητών) σε πιστώσεις. Δηλαδή δέσιμο της γης τους με υποθήκες στις τράπεζες.
Τη συνέχεια τη φαντάζεστε...
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Διεθνής Τράπεζα είναι οι δύο θεσμοί που, στον αναπτυσσόμενο κόσμο, θεωρούνται η Κόλαση. Οι πολιτικές που «πρότειναν» - ανάλογες με τις απαιτήσεις που διατυπώνει σήμερα στην
Ελλάδα το ΔΝΤ - οδήγησαν την Αργεντινή στην απόλυτη οικονομική καταστροφή και τη ΝΑ. Ασία στη μεγάλη κρίση του 1997.
Σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι από το 2000 και έπειτα οι περισσότερες χώρες φρόντισαν να φύγουν τρέχοντας τόσο από την Παγκόσμια Τράπεζα (της... Παναρίτη) όσο και από το ΔΝΤ (του σοσιαλιστή και φίλου του πρωθυπουργού μας Στρος - Καν. Μέχρι το 2007 οι μοναδικοί μεγάλοι οφειλέτες του ΔΝΤ ήταν δύο μεγάλα «εξαρτήματα» της Ουάσιγκτον, η Τουρκία και το Πακιστάν. Ας σημειώσουμε ότι και η Τουρκία φρόντισε να την κάνει...
Και ενώ, λοιπόν, όλοι - ή τουλάχιστον όσοι μπορούσαν - έφευγαν όσο πιο μακριά από την επιρροή αυτών των ευαγών ιδρυμάτων, ο Γ. Παπανδρέου, όχι μόνο έσπευσε στις αγκάλες τους, αλλά φρόντισε να αξιοποιήσει και κάποια από τα στελέχη τους, όπως η κυρία Παναρίτη (θέλει να την κάνει και μέλος της κυβέρνησης). Ή μήπως, τελικά, συμβαίνει το αντίστροφο; Δηλαδή τα εν λόγω ιδρύματα με τα στελέχη τους (εντός της κυβέρνησης) «αξιοποιούν» την κυβέρνηση της χώρας και τον πρωθυπουργό;
Ό,τι από τα δύο κι αν συμβαίνει, το αποτέλεσμα είναι τραγικά ίδιο...
Αυτά έγραφε το ποντίκι .Εν τω μεταξύ ψηφιζόταν (και από την Έλενα ) μνημόνια ,δανειακές ,μεσοπρόθεσμα και εφαρμοστικοί ,γιατί το ΔΝΤ και η τρόικα ήταν το ιππικό που θα μας έσωζε (φωτό 1 ),ο κόσμος δερνόταν και ψεκαζόταν με τόνους χημικά απ' τα ΜΑΤ ,αλλά η Έλενα ήθελε επιπλέον εγγυήσεις "επιτυχίας" .Έτσι σε μια συγκινητική τηλεοπτική βραδιά στη φιλόξενη συχνότητα του Σκάι ομολογεί τους κρυφούς της πόθους .
"Δυστυχώς δεν έχουμε δικτατορία για να προωθήσουμε τις αλλαγές".(βίντεο) .
Η ΧΟΎΝΤΑ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΌΡΑΣΗΤο παραπάνω κείμενο(και το βίντεο ) διασώθηκε από την Φαρμακόγλωσσα Κίρκη αναφέρεται στην εκπομπή του Σκάι και είχε δημοσιευθεί αρχικά στην Αυγή (όπου δεν υπάρχει πια )
Ημερομηνία δημοσίευσης: 05/10/2011
Μια βραδιά μνημονιακής πανδαισίας σε εθνικό δίκτυο μας επιφύλαξαν τα κανάλια προχθές το βράδυ. Πάγκαλος στο Σκάι κατά πάντων, Βορίδης, Λοβέρδος, Σπηλιωτόπουλος στον Πρετεντέρη ξεκοίλιαζαν το Δημόσιο ή εν πάση περιπτώσει το κομμάτι του που δεν κανιβάλιζαν οι κ.κ. Στάη και Μπακογιάννη στη ΝΕΤ παρέα με την Έλενα Παναρίτη.
Αξίζει να σταθούμε στην τελευταία εκπομπή, διότι ήταν απολύτως ενδεικτική του τρόπου με τον οποίο γίνεται η προπαγάνδα κατά του Δημοσίου και πώς ο κυρίαρχος ομοιογενοποιημένος καθεστωτικός λόγος δεν αντέχει την αλήθεια.
Όταν στην εκπομπή παρενέβη από τη Θεσσαλονίκη ο καθηγητής Α. Καζάκος για να εξηγήσει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι όσοι συμφωνούσε η ομήγυρη των προθύμων και ότι άλλα λέει η κυβέρνηση και άλλα είναι τα στοιχεία της ιδίας και της Εurostat, οι κυρίες Στάη και Μπακογιάννη τον διέκοψαν από κοινού.
Η Ελ. Στάη διέκοψε άλλον έναν προσκεκλημένο, τον καθηγητή συνταγματικού δικαίου Κ. Μποτόπουλο, λέγοντάς του πως "πελαγοδρομεί", όταν ο ίδιος απάντησε αρνητικά στην ερώτησή της εάν πρέπει να καταργηθεί η μονιμότητα στο Δημόσιο.
Μέσα σε αυτό το κλίμα της τοπικής ιδεολογικής ηγεμονίας πήρε θάρρος και η Έλ. Παναρίτη, της οποίας η καριέρα είναι δίπλα σε δικτάτορες της Λατινικής Αμερικής, για να πει: "Δυστυχώς δεν έχουμε δικτατορία για να προωθήσουμε τις αλλαγές".
"Ευτυχώς, ευτυχώς" έσπευσαν να τη διορθώσουν οι υπόλοιποι, "ευτυχώς" είπε και η ίδια.
Συνεπώς, αφού "μπερδεύτηκε", αυτό που ήθελε να πει ήταν
"Ευτυχώς που δεν έχουμε δικτατορία για να προωθήσουμε τις αλλαγές", τοποθέτηση απολύτως ξεκούδουνη αν κρίνουμε από την υπόλοιπη τοποθέτησή της. "Δυστυχώς", εννοούσε η κ. Παναρίτη, και ευτυχώς για την ίδια η χούντα έχει αρχίσει από τα κανάλια...
Γ.Κ.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=642986
Και μετά ήρθε το PSI..
..ευλογία και αυτό ,αλλά όχι αρκετό γιατί η Έλενα δεν είχε πρόβλημα να κόψει μισθούς και συντάξεις
Μεγάλο το ποστ ,αλλά πως να καλύψεις με λίγα λόγια μια τόσο μεγάλη "προσφορά" και καριέρα ,απ΄τη Λατινική Αμερική ως την Ευρώπη (και πάντα σε βάρος των λαών)..
Το «θαύμα» του καπιταλισμού τρέφεται, ανέκαθεν, από τη βία και τη λεηλασία
Σημ 1.** Και ονειρεύεται επανάληψή του ;
Σημ.2 οι φωτογραφίες απο τη σελίδα της κ.Παναρίτη
ΥΓ. Όσο η Αριστερά εξακολουθεί να συνδέεται με τα στελέχη των προηγούμενων κυβερνήσεων, τόσο πιό πολύ κινδυνεύει να παρασυρθεί στο γκρεμό μαζί τους. Δεν φαίνεται να διδάχθηκαν από την πορεία του ΠΑΣΟΚ οι "συντροφοι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου