"Τα όνειρά μου είναι πάντα ίδια ,απλώς άλλαξαν σχήματα και ρυθμούς .Όνειρό μου ήταν να φτιάξω ένα θέατρο .Τώρα σκέπτομαι πως να το κρατήσω.....Εκείνο που πιστεύω ότι έχει μεγάλη σημασία για έναν άνθρωπο είναι να μπορεί να ονειρεύεται."
Κ.Κουν :Κάνουμε θέατρο για την ψυχή μας
Εκδόσεις Καστανιώτη
Και έδωσε σάρκα στο όνειρό του "για ένα θέατρο οργανικό" ,όπου με την προβολή της ποίησης και της αλήθειας της ζωής ,δημιουργείται η θεατρική μαγεία ...και μια λεπτή κλωστή σε τραβά πάρα πέρα ......
Η προσφορά του Κ.Κουν δεν μετριέται πια σήμερα με ό,τι δημιουργεί ο ίδιος ,ή οι άξιοι μαθητές του .Μετριέται με μεταμόρφωση που συντελέστηκε σ' ολόκληρο το ε΄΄ηνικό θέατρο ,με τη φωτιά που άναψε .." θα γράψει ο Ιάκωβος Καμπανέλλης .
Το βράδυ της 14ης Φεβρουαρίου του 1987 , 28 χρόνια πριν ,την ώρα ακριβώς που θα δινόταν η πρεμιέρα του έργου «Ο ήχος του όπλου» της Λούλας Αναγνωστάκη ο Κ. Κουν "έφυγε"
Στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου γράφει για τα πάθη του .Το τρίτο είναι το τσιγάρο "όταν δεν καπνίζω ,δεν ξέρω τι να κάνω τα χέρια μου " λέει .Κρατώντας αυτό το "πάθος" στο χέρι μιλάει στο Μονόγραμμα για τα άλλα δύο ,για το θέατρο ,για τη ζωή ...
Παραγωγός: Γιώργος Σγουράκης
Σκηνοθεσία: Κώστας Αριστόπουλος
Φωτογραφία: Νίκος Γαρδέλης
Ηχος: Παύλος Σιδηρόπουλος
Μοντάζ: Γιάννης Κριαράκης
Συντονιστής παραγωγής: Κώστας Στυλιάτης
Διεύθυνση παραγωγής: Ηρώ Σγουράκη
Έτος παραγωγής 1982 - δύο εκπομπές α΄ & β΄ μέρος
Film 16 mm - έγχρωμο - διάρκεια 24΄: 30΄΄ & 29΄: 30΄΄ - ενιαίο 49΄: 31΄΄
Ανάπλαση 2006 - προλογίζει ο Γιώργος Σγουράκης - διάρκεια 25΄: 27΄΄ & 30΄: 10΄΄
Πρώτη προβολή: 14 & 21 Σεπτεμβρίου 1982 (Ε: 1987 - 2006 & 2008)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου