Μαρτύρα, μωρέ ..(Το μπλόκο της Κοκκινιάς )

«Το μπλόκο της Κοκκινιάς». Χαρακτικό του Τάσσου

«Λίγες ώρες προτού ξημερώσει η 17η Αυγούστου 1944, πολλά γερμανικά αυτοκίνητα κατάφορτα Γερμανούς στρατιώτες και πλούσιο πολεμικό υλικό, περικυκλώσανε τη Νίκαια στα σημεία εξόδου της για Πειραιά, Κερατσίνι, Άνω Κορυδαλλό, Γ’ Νεκροταφείο. Μαζί με τους Γερμανούς είχαν έρθει κι εκατοντάδες τσολιαδοντυμένοι ταγματασφαλίτες και χωροφύλακες –συνεργάτες του στυγνού καταχτητή- για να λάβουν μέρος στην εγκληματική επιχείρηση. Το γενικό πρόσταγμα σε αυτό το ανθρωποκτόνο και αδελφοκτόνο έργο είχαν δυο πρώην Έλληνες αξιωματικοί. Ο συνταγματάρχης Ι. Μπλυτζανόπουλος και ο ταγματάρχης Γ. Σγούρος.

Από το βιβλίο του Στρ. Ευστρατιάδη: «Με το μαστίγιο… από το μπλόκο της Νίκαιας μέχρι και το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου», εκδόσεις «Επικαιρότητα»

Το ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ παρουσιάζει το χρονικό των γεγονότων τις 17ης Αυγούστου στην Κοκκινιά

Οι δοσίλογοι Ιωάννης Ράλλης και Ιωάννης Πλυτζανόπουλος, 1943

 ΥΓ. (Aπο  902.gr).Το Μάρτη του 1947 το Γ΄ Δικαστήριο δοσίλογων αθώωσε τους προδότες εγκληματίες Πλυτζανόπουλο και Σγούρο (πρωταγωνιστές της σφαγής) Ο Πλυτζανόπουλος έγινε υποστράτηγος του κυβερνητικού στρατού και ο ανιψιός του έγινε δήμαρχος Κοκκινιάς απ΄ τη Χούντα.
Στην απολογία του στο Β΄ Δικαστήριο δοσίλογων ο Ν. Μπουραντάς είπε κυνικά: «Εγώ τρώγω ένα ξεροκόμματο βουτηγμένο στο αίμα! Αλλά ρέει στις φλέβες μου άφθονο ελληνικό αίμα». Αναφερόμενος στο Μπλόκο της Κοκκινιάς ο ίδιος είπε ότι πήγε με το μηχανοκίνητο και την ξεκαθάρισε και «διευκόλυνε το έργο της Ειδικής και των Ταγμάτων που πήγαν την άλλη μέρα»…