Η βόμβα του Θεού...

 6 Αυγούστου

Ξημερώματα της σημερινής μέρας του 1945, πέθανε η Χιροσίμα. Με τα παγκόσμια εγκαίνια της ατομικής βόμβας, η πόλη και οι κάτοικοι της έγιναν κάρβουνο σε ένα λεπτό.

Οι λίγοι που επέζησαν περιφέρονταν ακρωτηριασμένοι, σαν φαντάσματα, ανάμεσα στα καπνισμένα ερείπια. Τριγύριζαν γυ­μνοί, ενώ στα καμένα σώματα τους είχαν αποτυπωθεί τα ρού­χα που φορούσαν τη στιγμή της έκρηξης. Στα απομεινάρια των τοίχων, η φωτιά της ατομικής βόμβας είχε αποτυπώσει κάποιες σκιές: μια γυναίκα με τα χέρια σηκωμένα ψηλά, έναν άνδρα, ένα δεμένο άλογο...

Τρεις ημέρες αργότερα, ο πρόεδρος Χάρι Τρούμαν μίλησε από το ραδιόφωνο.
Είπε:
«Ευχαριστούμε τον Θεό που έθεσε τη βόμβα στα χέρια μας, και όχι στα χέρια των εχθρών μας, και Τον παρακαλούμε να μας οδηγεί σύμφωνα με τις υποδείξεις και το θέλημα Του.»

''Οι μέρες αφηγούνται''  Eduardo Galeano
 Εκδόσεις Πάπυρος σελ.240

ΥΓ.
O μηχανικός πολιτισμός άγγιξε μόλις την τελευταία βαθμίδα της θηριωδίας. Στο εγγύς μέλλον, θα πρέπει να διαλέξουμε: ή την ομαδική αυτοκτονία ή τη συνετή χρήση των επιτευγμάτων της επιστήμης.

Αλμπέρ Καμύ άρθρο στην εφημερίδα της αντίστασης Combate, 8 Αυγούστου 1945