Και πρόσθεσε στ' απωλεσθέντα του Καλοκαιριού, μια ελπίδα που δεν άνθισε, έναν εσπερινό ύμνο και μια γιορτάρα μέρα που πνίγηκαν στη σιωπή, μια μπουγάδα με τα ρούχα απ' του μπαξέ τον κάματο, δυο σύκα απ' το δέντρο της αυλής που δεν κόπηκαν απ' το χέρι του κύρη σου κι αφέθηκαν να πέσουν ολοκληρώνοντας ένα κύκλο ζωής που ποτέ δεν άρχισε....
Μάρω Λαχανά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου