11 Σεπτεμβρίου

 Παγκόσμια Ημέρα κατά της Τρομοκρατίας

Καταζητούνται  όσοι αρπάζουν χώρες
Καταζητούνται  όσοι  στραγγαλίζουν μισθούς και εξολοθρεύουν θέσεις εργασίας
Καταζητούνται  όσοι καταπατούν τη γη,δηλητηριάζουν το νερό και κλέβουν τον αέρα
Καταζητούνται  όσοι διακινούν τον φόβο


(...) Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε ,μαζί με μια χούφτα άνδρες ,ακούει τις ειδήσεις.
Οι στρατιωτικοί κατέλαβαν ολόκληρη τη χώρα.
Ο Αλιέντε φορά ένα κράνος κι ετοιμάζει το όπλο του.

Ακούγονται να πέφτουν οι πρώτες βόμβες .Ο πρόεδρος μιλά απο το ραδιόφωνο για τελευταία φορά:
"Δεν θα παραιτηθώ" 

(....) Την εξουσία ,κάθε είδος εξουσίας,την καταλαμβάνει μια στρατιωτική χούντα τεσσάρων μελών,εκπαιδευμένων στη Σχολή της Αμερικής του Παναμά.Επικεφαλής βρίσκεται ο Αουγκούστο Πινοτσέτ,καθηγητής Γεωπολιτικής.Ακούγονται στρατιωτικά εμβατήρια ,με φόντο τις εκρήξεις και τα πολυβόλα: τα ραδιόφωνα εξαγγέλουν διατάγματα που υπόσχονται πςερισσότερο αίμα ,ενω η τιμή του χαλκού τριπλασιάζεται ξαφνικά στην παγκόσμια αγορά.

Ο ποιητής Πάμπλο Νερούδα,ετοιμοθάνατος,ζητά να μάθει τις ειδήσεις της φρίκης .Όταν καταφέρνει να κοιμηθεί παραληρεί.Είτε ονειρεύεται ,είτε είναι ξύπνιος ,ο εφιάλτης παραμένει ο ίδιος.Απο τότε που άκουσε στο ραδιόφωνο τα αποχαιρετιστήρια λόγια του Σαλβαδόρ Αλιέντε,ο ποιητής ψυχοραγεί.

Eduardo Galeano Οι μέρες αφηγούνται  (σελ.279)
Ο αιώνας του ανέμου( σελ.344-346)
Εκδόσεις Πάπυρος

Σατράπες -Το τελευταίο ποίημα του Πάμπλο Νερούδα

Νίξον, Φρέϋ και Πινοτσέτ

ως τώρα, ως τούτο τον πικρό

μήνα Σεπτέμβρη του 1973,

με τον Μπορνταμπέρι, τον Γκαρατσάτσου και τον Μπαντζέρ,

ύαινες αχόρταγες, τρωκτικά,

σιγοτρώνε τα λάβαρα,

τα καταχτημένα με τόσο αίμα, με τόση φωτιά,

στα τσιφλίκια ποδοπατημένα,

διαβολικοί δραγουμιστές,

σατράπες, μύριες φορές πουλημένοι,

ξεπουλητάδες βαλτοί

από τους λύκους της Νέας Υόρκης…

πεινασμένες για δολλάρια μηχανές,

σημαδεμένοι από τα θύματα

των λαών που θυσιάσατε,

εκπορνευμένοι μικροπωλητές

ψωμιού και αέρα αμερικάνικου,

εγκληματικοί βούρκοι, συμμορίες

από μαστρωπούς μπόσηδες

δίχως άλλο νόμο απ’τα βασανιστήρια

και την πείνα που μαστιγώνει τους λαούς…

Nixon, Frei e Pinochet
fino a oggi, fino a questo amaro
mese di settembre
dell’anno 1973,
con Bordaberry, Garrastuzu e Banzer,
iene voraci
della nostra storia, roditori
delle bandiere conquistate
con tanto sangue e con tanto fuoco, 
impantanati nei loro orticelli,
predatori infernali
satrapi mille volte venduti
e traditori, eccitati
dai lupi di New York,
macchine affamate di sofferenze,
macchiate dal sacrificio
dai loro popoli martirizzati, mercanti prostitute
del pane e dell’aria d’ America
fogne, boia, branco
di cacicchi di lupanare, senza altra legge che la tortura
e la fame frustrata del popolo.