η "σύλληψη της στιγμής"

 " H φωτογραφία ,έλεγε ο Ανρί Καρτιέ - Μπρεσόν ,είναι για εμένα η αυθόρμητη παρόρμηση μιας αέναης οπτικής εγρήγορσης που συλλαμβάνει τη στιγμή και την αιωνιότητά της.."

Γιατι θυμηθήκαμε τον μεγάλο φωτογράφο ; Επειδή αυτη η "σύλληψη της στιγμής" στην περίπτωση  του Θανάση Καμβύση οδήγησε οχι μόνο τη στιγμή στην αιωνιότητα ,αλλά και τον φωτογράφο στη  ΓΑΔΑ

Αντιγράφουμε απο το  VICE 
  
"Στην φωτογραφία του Θανάση Καμβύση, φωτορεπόρτερ που κάλυπτε για το VICE τις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις το περασμένο Σάββατο φαίνεται άνδρας της ΔΙΑΣ να κρατά μία καρέκλα και να επιτίθεται σε έναν άοπλο πολίτη στην Πλατεία Βικτωρίας. Η φωτογραφία «μιλά» από μόνη της και καταγράφει ένα περιστατικό αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας όπως αυτά που έχουν συνηθίσει άντρες της αστυνομίας τα τελευταία χρόνια.

Ο Θανάσης Καμβύσης βρέθηκε στο σημείο για να καλύψει μαζί και με άλλους συναδέλφους φωτορεπόρτερ, το αντιφασιστικό κάλεσμα για περιφρούρηση της πλατείας με στόχο να μην κινδυνεύσουν πρόσφυγες και μετανάστες ενόψει της φιέστας της Χρυσής Αυγής για τα Ίμια και της παρουσίας περίπου 50 Γερμανών νεοναζί στην Αθήνα.

H αστυνομία εξαπέλυσε ανθρωποκυνηγητό στην Πλατεία Βικτωρίας χωρίς να έχουν προηγηθεί επεισόδια και έκανε προσαγωγές «στο σωρό». Ανάμεσα στους προσαχθέντες ήταν και ο Θανάσης Καμβύσης, ο οποίος παρά το γεγονός ότι ήταν φανερό ότι ήταν εκεί και φωτογράφιζε και παρά το ότι επιδείκνυε στον αστυνομικό την επαγγελματική του κάρτα -όπως τον απαθανάτισε και ο φωτογραφικός φακός του φωτορεπόρτερ Νίκου Χριστοφάκη να το κάνει-, τελικά οδηγήθηκε στην ΓΑΔΑ. Έπειτα από λίγη ώρα αφέθηκε ελεύθερος, με «σουβενίρ» ένα στραμπουληγμένο πόδι το οποίο το απέκτησε όπως τον έσερναν κατά την προσαγωγή κι ένα σπασμένο tablet."

ΥΓ.Ο Ανρί Καρτιέ - Μπρεσόν στις αρχές της δεκαετίας του '50 ('53) και το '61 ταξιδεύοντας ανα την Ευρώπη αποτύπωσε σε μια σειρά από φωτογραφίες τους τόπους και τους ανθρώπους, ενω τα σημάδια του B' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ακόμη νωπά ..
Σ'αυτά τα πορτραίτα πρωταγωνιστές είναι καθημερινοί άνθρωποι, είναι τα βλέμματα που ανταλλάσσουν, οι τρυφερές χειρονομίες, ένα στιγμιαίο κοίταγμα  στον ουρανό, ένα παιδί που βγαζει νερό απ'το πηδάγι σε κάποιο νησί μας στο Αιγαίο ..
Στις φωτογραφίες του Μπρεσόν διακρίνουμε μια συνεχή αναζήτηση και προβληματισμό για τον κόσμο.Και αν υποθέσουμε πως μπορούσε να το κάνει και σήμερα ,60 χρόνια μετά ,θα ανακάλυπτε πως η βαρβαρότητα είναι πάλι εδω,καινούργια στρατόπεδα χτίζονται ,η Μεσόγειος ξεβράζει πτώματα ανθρώπων απο πολέμους που η ίδια η Ευρώπη δημιουργεί και "πολιτισμένα" ομολογεί πως έχασε (?)  10.000 προσφυγόπουλα .Και αν σήκωνε τη Leica ,για να απαθανατίσει την "αποφασιστική στιγμή" ένα περιστατικό αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, μπορει να είχε την "τύχη" πολλών σημερινών φωτογράφων και  φωτορεπόρτερ

*(Ο Ανρί Καρτιέ - Μπρεσόν είναι ο πατέρας της αποφασιστικής στιγμής, αυτής όπου το μάτι, το μυαλό και η καρδιά του φωτογράφου βρίσκονται σε μιαν ευθεία. Η στιγμή αυτή ,πίστευε,είναι που  θα δώσει μια φωτογραφία μοναδική )