Με αφορμή άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη: Περί αυτισμού και χρήσης της ελληνικής γλώσσας

Δελτίο τύπου
03.03.2016

Μόλις μια εβδομάδα νωρίτερα, η κοινή γνώμη ξεσηκώθηκε, και ορθώς, για τη σύνδεση της κινητικής αναπηρίας με «καθηλωμένες ιδέες». Στηλιτεύτηκαν τόσο η άποψη πίσω από τις λέξεις όσο και η ίδια η ορολογία, η οποία χρησιμοποιήθηκε με τρόπο λανθασμένο, εάν όχι ρατσιστικό. Η Ε.Σ.Α.μεΑ. αναγκάζεται να επανέλθει στη χρήση των λέξεων, με αφορμή το άρθρο του γνωστού και έγκριτου δημοσιογράφου Γιάννη Πρετεντέρη στα «Νέα» στις 2 Μαρτίου, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε: «Δεν νομίζω πως όσα χρόνια είμαι δημοσιογράφος έχω συναντήσει άλλον Πρωθυπουργό τόσο έγκλειστο σε ένα τόσο υποκειμενικό σύστημα πρόσληψης της πραγματικότητας. Καταντάει σχεδόν αυτισμός (ολόκληρο το άρθρο http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5339405/gatakia/ ».

Φαίνεται ότι ο κ. Πρετεντέρης έπεσε στην «παγίδα» που έπεσαν και άλλοι πριν από αυτόν, χρησιμοποιώντας τη λέξη «αυτισμός» με αρνητική σημασία. Δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται ο αυτισμός, μία βιολογική κατάσταση, - τα εμπόδια της οποίας γονείς, ειδικοί επιστήμονες και πάνω από όλα τα ίδια τα άτομα με αυτισμό αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν με σκοπό την κοινωνική ένταξή τους- χρησιμοποιείται με αρνητικό πρόσημο, τεκμηριώνοντας δήθεν ένα δυσάρεστο γεγονός.

Με αφορμή το άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη, που έρχεται να προστεθεί σε πλείστα άλλα παραδείγματα, και επειδή τείνει να γίνει σύνηθες αυτή η εντελώς λάθος χρήση της λέξης «αυτισμός», συνιστούμε για ακόμη μία φορά σε πολιτικούς, δημοσιογράφους, σε καθέναν και σε καθεμιά που αρθρώνει δημόσιο λόγο, να χρησιμοποιεί σωστά την πλούσια έτσι κι αλλιώς ελληνική γλώσσα.

Η χρήση των λέξεων «αυτισμός» και «αυτιστικός» ως αρνητικές έννοιες και επίθετα προωθεί στιγματική και ρατσιστική κατάσταση για τα άτομα με αυτισμό που αγωνίζονται καθημερινά. Δεν είναι «ψιλά γράμματα». πηγη : esaea

Τον κόσμο του φεγγαριου δεν τον γνωρίζουμε
έχουμε ανέβει αλλά ξεχάσαμε να τον εξερευνήσουμε καλά

Ο μικρός μου αδελφός από το φεγγάρι
Ταινία κινουμένων σχεδίων του Frédéric Philibert με τίτλο: "Mon petit frère de la lune" (Ο μικρός μου αδελφός από το φεγγάρι), όπου ένα μικρό κορίτσι μας περιγράφει την προσωπικότητα και τις αντιδράσεις του μικρού αυτιστικού αδελφού της. Ιδιαίτερα προσεγμένο κείμενο, από την ενδιαφέρουσα οπτική γωνία ενός παιδιού-παρατηρητή, που με τα δικά του μάτια «φιλτράρει» και τελικά δίνει το δικό του στίγμα για τον αυτισμό.Η ταινία, εκτός των άλλων διακρίσεων, έλαβε το Β' Βραβείο Καλύτερης Ταινίας μικρού μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ με θέμα την Αναπηρία "Emotion Pictures" που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το 2009.