Πόσο ακόμα Ραγιάς ?

 Δέν είναι μόνο η κάθε Βαγενά ή ο κάθε Τσακαλώτος που δοξάζει την έννοια του Γραικύλου ,του Ραγιά, ή τους γλείφτες των Φράγκων. Είμαστε εμείς σαν κοινωνία και σαν άτομα ξεχωριστά που το αποδεχτήκαμε στο τρόπο ζωής μας στις καθημερινές μας επιλογές , το ανεχτήκαμε στους ''φίλους" μας και στους συγγενείς μας. Πολύ σωστά το Greece επικράτησε στην νεογραικική μας οντότητα, και όχι το όνομα Hellas

H προσάρτηση του τόπου αρχικά στους Φράγκους και κατόπιν στην Οθωμανική αυτοκρατορία δεν είναι το καθοριστικό αίτιο γι αυτό που μας συνέβη, αλλά αυτό που αποδεχτήκαμε. Όταν μια σελίδα του Ιωάννη Βαρβάκη έχει εκατό λάικ (στον οποίο εν πολλοίς χρωστάμε την ''ελευθερία" μας ),ενώ μια σελίδα της Πέγκυ Ζήνα (π.χ) μετρά εκατοντάδες χιλιάδες θαυμαστές δεν μας φταίνε τα ρεντίκολα της εξουσίας αλλά εμείς

Σε χαλεπούς καιρούς ,κάποιοι και όχι όλοι, και συνεταιρισμούς κάναμε, και κοινοτισμό διδάξαμε, και πολιτισμό παράγαμε. Αυτός ο νέο Φραγκισμός που μετουσιώθηκε στο ''μένουμε Ευρώπη", η νεοαποικιακή δηλαδή άποψη ότι αν δεν είμαστε αρκούντως ''Ευρωπαίοι" είμαστε διεφθαρμένοι ή Τουρκόσποροι, εκδηλώνει τον νεοφραγκισμό και νεοπλουτισμό που εξαγόρασε και τα τελευταία υπολείμματα πολιτιστικής συνείδησης που μπορεί να είχαν απομείνει σε κάποιους.

Και γι αυτό βιβλία, θέατρα, ή μουσική δεν μπορούν να μας εκκινήσουν ούτε να μας αλλάξουν.
 Τα καταναλώνουμε ως άλλοθι της μετάλλαξης μας. Διότι ενσωματώσαμε πλήρως τη λογική του εθελόδουλου όπως η Βαγενά και οι γελοίοι παριστάμενοι τους ΄΄διοικούντες" κοτσαμπάσηδες

Πόσο ακόμα Ραγιάς ?

Geo Bear

 πίνακας :κολάζ του Ο.Ελύτη