11 Φεβρουαρίου 2017

τα "φυτώριά",οι Δραπετσώνες και τα κλειδοκύμβαλα της σιωπής


Λίγες μέρες πριν αναλάβουμε ως λαός το δάνειο Μεγάρου,αυτό είχε προαναγγελθεί στη βουλή από την υπουργό πολιτισμό κ.Κονιόρδου. Είπε η υπουργός πως θα αποτελέσει ,το Μέγαρο ,φυτώριο νέων καλλιτεχνών. Την "είπε" μάλιστα στον Α.Λοβέρδο γιατί δεν ολοκλήρωσαν αυτοί το σώσιμο (αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης) .
Ολοκλήρωσε όμως αυτή η κυβέρνηση το έργο όλων των προηγούμενων (μη βρίσκοντας μέτρα βιωσιμότητας) κλείνοντας μουσικά σχολειά (φυτώρια δηλαδή) ,υποβαθμίζοντας ακόμη περισσότερο την παιδεία ,κλείνοντας βιβλιοθήκες ,κυνηγώντας καλλιτέχνες του δρόμου αντιπετωπίζοντάς τους ως ζιζάνια ,εκτός φυτωρίου δηλ.

Όταν όμως ένα "φυτώριο" τρέφεται από το αίμα του λαού είναι φυτώριο ,ή είναι εκκολαπτήριο αυτάρεσκης και εγωκεντρικής ακτινοβολίας καλλιτεχνών (με το αζημίωτο πάντα) ,στο όνομα του πολιτισμού και στη διάθεση κάθε εξουσίας; Και γιατί να το αγαπήσει ο λαός ;

Γιατί το κόβω λίγο χλωμό να γεννηθούν νέες "Δραπετσώνες" σε τέτοιου είδους "φυτώρια". Διαχρονικά οι "Δραπετσώνες" γεννήθηκαν όχι σε συνθήκες εκκολαπτηρίου πολιτισμού για τους λίγους, αλλά σε αγριοτόπια που μυρίζουν θυμάρι ,ασβέστη και βασιλικό και πήραν το αχ,τα βάσανα και το μισεμό του λαού το κάναν τραγούδι ,ποίημα ,θέατρο και το έστειλαν στην αιωνιότητα..

Έτσι και τώρα εκεί έξω στο δρόμο, σε αγριοτόπια ,εκεί θα γραφτούν από "ζιζάνια" τουρτουρίζοντας και με τα χέρια στις τσέπες .Γιατί τα "φυτώριά" σας ο λαός τάχει έτσι κι αλλιώς, χεσμένα (για να χρησιμοποιήσω το λόγο του ποιητή)
 

ΥΓ.
«… πολύ σιωπηλά είναι όλα, κι η σιωπή είναι
καλή μονάχα σαν κλείνει μέσα της χαρά.
Αλλιώς τη φοβάμαι…" 

Τα κλειδοκύμβαλα της σιωπής Νίκος Εγγονόπουλος .
Γ.Μ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου