17 Φεβρουαρίου 2017

Η Παναγιά τα πέλαγα κρατούσε στην ποδιά της (Δ.Μυταράς)


 Η Παναγιά τα πέλαγα κρατούσε στην ποδιά της..

  Πηγαίνοντας για Σούνιο στα δεξιά μας (στο 58ο χιλιόμετρο) κοντά στον οικισμό της παλαιάς Φώκαιας στον Όρμο Καταφυγή., πάνω από την θάλασσα σε μια μικρή χερσόνησο στέκει ένα εκκλησάκι. Ειναι η Παναγία η Καταφυγιώτισσα. Οι "Αγιογραφίες" του είναι έργο του Δημήτρη Μυταρά (το 2006)

"Ζωγράφισα το εσωτερικό μιας μικρής εκκλησίας κοντά στο σπίτι μου στο Σούνιο. Βρίσκεται επάνω σε μια μικρή χερσόνησο, όπου η θάλασσα περιβάλλει το χώρο. Πιστεύω ότι αν υπάρχει Θεός βρίσκεται εκεί. Η φύση είναι ζωντανή, γεμάτη σκίνα και άγρια λουλούδια. Οι άνεμοι είναι καθημερινά γύρω σου και αισθάνεσαι την παρουσία τους. Τα πουλιά γεμίζουν τον ουρανό: γλάροι, χελιδόνια, κοτσύφια και σπουργίτια. Όλα αυτά τα ζωγράφισα μέσα στο εκκλησάκι. Προσωποποιημένοι άνεμοι με τα ονόματά τους, δέντρα, καράβια και πουλιά, είναι όλα εκεί."

 
Οι σημάντορες άνεμοι είναι εκεί :
Ο Μαΐστρος, ο Λεβάντες, ο Γαρμπής
ο Πουνέντες, ο Γραίγος, ο Σιρόκος
η Τραμουντάνα, η Όστρια


"Όταν προσφέρθηκα να εικονογραφήσω το εκκλησάκι, είπα ότι δεν θέλω χρήματα, όχι για να πάω στον παράδεισο, αλλά για να μη μου επιβάλουν οι άλλοι τις απόψεις τους.....Το έφτιαξα όπως το ένιωσα εκείνη τη στιγμή. Έβαλα ένα μάτι που βλέπει ο Θεός και ζωγράφισα τον Χριστό και την Παναγία. Και τεράστιους αγγέλους. Μπήκε ένας δεσπότης στο εκκλησάκι και μου είπε: “κ. Μυταρά, είστε καλά; Τι κάνετε; Πού είναι το τέμπλο; Οι άγιοί μας;”. Ήταν τόσο φοβισμένος, σαν να είχε δει τον διάβολο! Εγώ έτσι είδα τον Θεό. Τον Θεό τον βλέπω γύρω μου στη φύση! Ο Θεός καταγράφεται στον χώρο!", λέει ο ζωγράφος,όπως κι ο Ελύτης στο Δοξαστικόν:
Οι σημάντορες άνεμοι που ιερουργούνε
που σηκώνουν το πέλαγος σα Θεοτόκο
που φυσούν και ανάβουνε τα πορτοκάλια
που σφυρίζουν στα όρη κι έρχονται

Η Παναγία η Καταφυγιώτισσα του Μυταρά ας είναι ανεμόεσσα. Κι ψυχή μας «εκατόφυλλη ανοιχτή στον άνεμο της Παναγίας!» (Ελύτης)
 Ο μεγάλος ζωγράφος πρέπει να εκφράζει τον εαυτό του μόνο με το πινέλο του, έλεγε ο Ανρί Ματίς.Ο Μυταράς αγαπούσε τη μουσική ,αλλά δεν ήξερε να παίζει με τις νότες και τις έβαλε στο πινέλο του και τις έκανε χρώμα και φως.

Χθες το βράδυ άφησε την τελευταία του πνοή στα 83 του χρόνια,ο ανυπόκριτα σεμνός και ταπεινός Δ.Μυταράς
Ο Δημήτρης Μυταράς γεννήθηκε το 1934 στη Χαλκίδα, ήταν ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους.Επί πενήντα χρόνια, µε πληθωρική παρουσία και διεθνή καταξίωση, ο Δημήτρης Μυταράς ασχολήθηκε κυρίως με τη ζωγραφική, αλλά εξερεύνησε και άλλους εικαστικούς τομείς όπως τη σκηνογραφία και τα κουστούμια, τη διακόσμηση, ενώ τα τελευταία χρόνια αρθρογραφούσε κι ασχολήθηκε  και με την ιδιαίτερη του αγάπη, την ποίηση.

Με τα έργα του έχει συμμετάσχει σε μερικές από τις σημαντικότερες εκθέσεις σε όλο τον κόσμο, ενώ ως καθηγητής και μετέπειτα πρύτανης στη Σχολή Καλών Τεχνών, εκεί όπου και ο ίδιος σπούδασε κοντά στον Γιάννη Μόραλη και τον Σπύρο Παπαλουκά, έχει επηρεάσει γενιές νέων και ελπιδοφόρων καλλιτεχνών.

Τα τελευταία χρόνια λόγω προβλημάτων υγείας έχασε την όρασή του."Στον ύπνο μου το βλέπω το εργαστήριο, έχω κάνει τόσα έργα στον ύπνο μου που δε μπορείς να φανταστείς…Ήταν μια φριχτή δοκιμασία για μένα, ευτυχώς που είχα τους δικούς μου ανθρώπους κοντά μου… Αναθεώρησα πολλά πράγματα, με έκανε να σκεφτώ βαθύτερα, έβαλα σε τάξη αυτά που πρέπει να υπολογίζουμε. Τελικά το πιο σημαντικό είναι η σχέση που έχουμε με τους ανθρώπους δίπλα μας…", θα πει  στην εκπομπή "Προσωπικά" της ΕΡΤ,
 και για τα παιδικά του χρόνια : "Δεν έχω καλές αναμνήσεις… Tα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα στην Κατοχή. Ζήσαμε σε μία κόλαση τότε. Μου έλειπε και η μητέρα μου… Δε τη γνώρισα ποτέ, πέθανε όταν ήμουν μερικών ημερών… Ίσως και για αυτό να μου αρέσει να ζωγραφίζω πολλές γυναίκες… Λέγανε στο δρόμο, ‘μην τον πειράζετε, είναι ορφανός’… Ίσως για αυτό να σέβομαι πολύ τους απλούς ανθρώπους, εκείνους που είναι άτυχοι.."
για τη σύντροφο της ζωής του  "Γνωριστήκαμε στη Σχολή Καλών Τεχνών και δε χωρίσαμε ποτέ, ζήσαμε μαζί μια ολόκληρη ζωή… Τη χρειάζομαι, την έχω ανάγκη δίπλα μου…Είναι μια τρομερά αξιόλογη γυναίκα, ικανότατη ως ζωγράφος. Το ξέρετε ότι υπάρχει κόσμος που την εκτιμά περισσότερο από μένα; ‘Σα τη Ζουζού δεν είσαι’ λένε. Την παραδέχομαι απόλυτα…" 
για τους μετανάστες και το ρατσισμό στην Ελλάδα σήμερα: "..Τι θα πει ‘λαθρομετανάστες’ ή ‘μετανάστες’; Εμείς τι ήμασταν τόσα χρόνια; Μετανάστες στη Γερμανία! Ο πατέρας μου πήγε μετανάστης στην Αμερική μετά το ’22, δούλεψε εκεί, ήταν πολύ δύσκολα…"

Οκτώβριος 1961 Από την παράσταση Απόψε αυτοσχεδιάζουμε ,σκηνικά - κοστούμια Δημήτρης Μυταράς
"Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό, είναι οι άνθρωποι, εσείς κι εγώ..."
Γεννιέται ο καλλιτέχνης, φίλοι μου!

Απόψε αυτοσχεδιάζουμε
- See more at: http://www.iporta.gr/prosopa/prosopa-afieromata/item/7708-apopse-aftosxediazoume-dia-stomatos-myrat-tis-elpidas-noysa#sthash.dATcmTit.dpuf"Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό, είναι οι άνθρωποι, εσείς κι εγώ..." .
Καλό ταξίδι
 πληροφορίες από
 Π.Α. Ανδριόπουλος(Ιδιωτική οδός)
ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ
φωτογραφίες διαδίκτυο
ΥΓ. Η Ακαδημία (των γιαχνί σοφών) το 2013 τον διέγραψε από την επετηρίδα της ,λόγω ασθενείας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου