Το μεγάλο κόλπο με τα mini-jobs και τα 1euro jobs

Είναι απλό. Η Γερμανία έφτασε στο ιστορικό χαμηλό ποσοστό ανεργίας του 6,8%, κάνοντας αόρατους τους ανέργους και πραγματοποιώντας στα μουγκά τη μεγαλύτερη αλλαγή προς το χειρότερο στις εργασιακές σχέσεις από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Δεν το έκανε τώρα, το κάνει συστηματικά τα τελευταία 10 χρόνια. Απλώς τότε ήταν παχιές οι μύγες και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν ασχολούνταν με το γερμανικό «θαύμα». Τώρα, όμως, που έσφιξαν τα γάλατα, άλλοι διαμαρτύρονται για αθέμιτο ανταγωνισμό όπως το Βέλγιο που πρόσφατα προέβη σε καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις γερμανικές «μίνι θέσεις εργασίας», υποστηρίζοντας ότι υπονομεύουν τους κοινοτικούς κανόνες ανταγωνισμού και άλλοι, καλή ώρα εμείς, θα το εφαρμόσουμε για τη «σωτηρία» της πατρίδας.

O πιο διαδεδομένος θεσμός στη Γερμανία είναι η λεγόμενη «μικροεργασία» (mini job) στην οποία απασχολούνται 7,8 εκατομμύρια στη Γερμανία ...
και η «εργασία του 1 ευρώ την ώρα» (1 euro job).
Τα αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι τα εξής:

• -πέφτουν διαρκώς τα ποσοστά ανεργίας αφού πλέον ακόμα και όσοι εργάζονται για 1 ευρώ την ώρα δεν θεωρούνται άνεργοι
• -τα κονδύλια μεταφέρονται από το ταμείο ανεργίας στο ταμείο επιδότησης νεόπτωχων
• -δημιουργούνται θέσεις εργασίας προσωρινής απασχόλησης με εργαζομένους που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας
• -καθιερώνεται μισθός 400 ευρώ το μήνα χωρίς φορολογία και χωρίς παράλληλα την καθιέρωση ανώτατου ορίου ωρών εργασίας την εβδομάδα
• -οι κανονικές δουλειές «σπάνε» σε δουλειές μερικής απασχόλησης αφού οι εργοδότες συν τοις άλλος για τα mini-jobs πληρώνουν αισθητά λιγότερες εισφορές

1euro jobs

Πρόκειται για «καλοπληρωμένη» εργασία που προσφέρεται σε ανέργους και ιδίως μακροχρόνια ανέργους κάτω από τον μανδύα της παροχής «κοινωνικών υπηρεσιών». Οι άνεργοι πληρώνονται με 1 ευρώ την ώρα για εργασία έως 30 ώρες την εβδομάδα για διάστημα 6 μηνών. Το σχέδιο περνά μέσα από εταιρείες εργολάβους που προωθούν τους εργαζόμενους σε θέσεις εργασίας κοινωφελούς σημασίας που δεν καλύπτουν κανονικά αμοιβόμενες θέσεις.

Ο άνεργος δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί τη θέση «εργασίας» αφού κινδυνεύει να χάσει μέρος του επιδόματος ανεργίας ή άλλα προνομιακά επιδόματα.

Στην Ελλάδα υπάρχει μια παραλλαγή του συστήματος με προσλήψεις μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας, που υλοποιούν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Οι μισθοί δεν είναι του ενός ευρώ την ώρα αλλά το 80% της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για διάστημα 5 μηνών χωρίς δυνατότητα κατοχύρωσης εργασιακού δικαιώματος.

0 ευρώ την ώρα

Ναι, υπάρχει και αυτός ο «θεσμός» διαδομένος ευρέως στις ΗΠΑ . Με 0 ευρώ την ώρα εργάζονται οι λεγόμενοι baggers, νέοι και νέες που στέκονται στα ταμεία των σούπερ μάρκετ και βάζουν τα προϊόντα των πελατών στις σακούλες. Η συμφωνία είναι ότι δεν πληρώνονται από το σούπερ μάρκετ αλλά από τα φιλοδωρήματα των πελατών. Η τελευταία εξέλιξη λένε ότι είναι γερμανικής εμπνεύσεως. Επειδή στην Ευρώπη οι baggers είναι μια κατηγορία «εργαζομένων» που δεν υπάρχει αφού βοήθεια στους πελάτες προσφέρουν εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ, κάποιοι ευφάνταστοι επιχειρηματίες σκέφτηκαν το εξής. Νοικιάζουν στα σούπερ μάρκετ baggers προς 3 ευρώ την ώρα και οι νέοι και οι νέες που δουλεύουν πληρώνονται μόνον από τα φιλοδωρήματα. Με τον τρόπο αυτό τα σούπερ μάρκετ δεν «χαραμίζουν» εργαζομένους σε αυτό το πόστο αλλά μπορούν να χρησιμοποιούν μόνον τις ώρες αιχμής τους baggers χωρίς να πληρώνουν μισθό, εισφορές κλπ.

 πηγή: Το Ποντίκι 

Το ειδαμε :Διακυβέρνηση και πολιτική