Περι Δημοκρατίας..

 Η παραποίηση των λέξεων αποτελεί σοβαρότερο αδίκημα από την εξαφάνιση τους.
 
Η καρτεσιανή λογική του εξορθολογισμού πού επικράτησε στη Δύση μετά το μεσαίωνα και που εκφράστηκε πολιτικά μέσα από τη Γαλλική επανάσταση, μέσα από την λεγόμενη ''αντιπροσωπευτική Δημοκρατία" έκλεισε  ουσιαστικά τη πόρτα σε μία πραγματική Δημοκρατία , στριμώχνοντας και διαιρώντας τους ανθρώπους με βάση την ιδεολογική τους τοποθέτηση. Μέσα σε αυτήν την ''επικαιροποίηση,, της έννοιας (στην ουσία πρόκειται για στρέβλωση) ήρθαν και οικονομικές θεωρίες (όλων των αποχρώσεων) να ορίσουν τις ισορροπίες βάση εισοδήματος.

Όμως για κακή τύχη των ορθολογιστών, οι αρχαίοι (δόξα τω θεώ) είχαν φροντίσει να περιγράψουν με ακρίβεια τα πολιτεύματα, αφού τα είχαν γευτεί και δοκιμάσει όλα. Με ακρίβεια τελείας και κεραίας μάλιστα.

Δεν υπάρχουν πολλές δημοκρατίες ούτε πολλοί τρόποι να τις εφαρμόσεις. Υπάρχει μόνο μία . Οτιδήποτε παραπλήσιο έχει όνομα και ορίζεται ως:
Αριστοκρατία , ολιγαρχία, ή τυραννία.

Η Αριστοκρατία :  είναι κύρια το πολίτευμα που επέλεξαν οι Δυτικοί να μετ ονομάσουν σε ''αντιπροσωπευτική,, και κάποιοι πιο πονηροί σε ''συμμετοχική,, Δημοκρατία. Μην ντρέπεστε δεν είναι κακός να είναι κάποιος αριστοκρατικός. Κακό είναι να το κρύβει. Ο όρος από μόνος του περιγράφει το πολίτευμα. Το Κράτος των Αρίστων (δηλαδή των καλύτερων)

Πολλοί σήμερα (που η αξιοκρατία έχει και την τιμητική της και όλοι την αναζητούν ως τη λύση στο πρόβλημα) θα ήταν πολύ ευχαριστημένοι με ένα τέτοιο πολίτευμα. Θα είχαμε τους ''καλύτερους,, στις καίριες θέσεις να ηγούνται, και όλα θα δουλεύανε ρολόι.
Οι αρχαίοι όμως ήξεραν.
Η αριστοκρατία ήταν ο πολιορκητικός κριός για την κατεδάφιση του πολιτεύματος των Δημοκρατικών.
Ήταν αυτή πού άνοιγε το δρόμο επίσης και για τα άλλα αδελφάκια της Αριστοκρατίας : την Ολιγαρχία και την Τυραννία.

Γιατί ποιος θα ορίσει τον "Αριστο"?  Και ακόμα αν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε όλοι ότι να αυτός είναι , έχουν όλοι τις ίδιες ευκαιρίες να γίνουν ''Άριστοι" ?

Και αυτό είναι πράγματι το πρόβλημα πού καλούμαστε να λύσουμε σήμερα και πάντα: όχι, δεν έχουν όλοι ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση, ούτε όλοι ίσο χρόνο να ασχολούνται με τα κοινά. Ούτε την ίδια προβολή.
 Ακόμα καλά καλά ούτε τα ίδια χαρίσματα. Υποχρεωτικά κάθε πολίτευμα πού αποκλίνει από την πραγματική δημοκρατία, όπου οι αντιπρόσωποι κληρώνονται και δεν  ψηφίζονται, οδηγεί μοιραία σε μια ελίτ που θα υποδουλώσει την ανθρωπότητα με τις "ικανότητες" της. Θα λειτουργήσει υποχρεωτικά εις όφελος της. Θα επαρθεί και θα αυθαδιάσει έναντι του συνόλου.
Το είχαν ζήσει πολλές φορές οι αρχαίοι το έργο.
Και γι αυτό , πολλούς πολύ αξιόλογους ανθρώπους , και πολύ σοφούς, τους εξόρισαν (σχεδόν όλους).

Γιατί οι ελίτ , όσο και ενδιαφέρουσες και να δείχνουν, λειτουργούν πάντα εις όφελος τους.
Ακόμα και οι Σπαρτιάτες , που΄δεν είχαν Δημοκρατία , είχαν εντοπίσει το κίνδυνο και είχαν πολύ αυστηρές ποινές για όσους ξεχώριζαν από το σύνολο με τρόπο αυθάδη. Συγκεκριμένα στη μάχη ενάντια των Πλαταιών, τιμώρησαν αρκετούς για υπέρμετρο ηρωισμό. Διότι κάθε τέτοια πράξη, εκτός από την προσωπική προβολή (πού θεωρείτο αδίκημα) έβαζε σε κίνδυνο και ολόκληρη την ομάδα στο πεδίο της μάχης.

Ο καθένας μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του άριστο σήμερα. Ο Τσαρούχης είπε σοφά ότι στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις. Ας προσέξουν οι "άριστοι" λοιπόν. Μετατρέποντας οι ελίτ τον λαό σε όχλο, στέλνοντας τον στο περιθώριο, τού στερούν την εκπαίδευση να τους φερθούν πολιτισμένα όταν τελειώσει η βασιλεία τους και οδηγηθούν στην γκιλοτίνα.


Απο Geo-B.