14 Ιανουαρίου 2014

Το τρένο φάντασμα


O Xρήστος Τσαπράζης από τα "Ξύλινα σπαθιά", ο Γιώργος Τόλιος από τις "Τρύπες" και ο Κώστας Πουλής, σε μια διασκευή του "Τρένο φάντασμα" των Ξύλινων σπαθιών.

Αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται μέρα με τη μέρα στη χώρα μας, φαίνεται απίστευτο. Όλο και περισσότεροι μένουν άνεργοι ή βλέπουν τα εισοδήματά τους να μειώνονται δραματικά. Η εξαθλίωση, τα λουκέτα, οι αυτοκτονίες, φουντώνουν, παρά τις γελοίες δηλώσεις των πολιτικών, περί της επερχόμενης ανάπτυξης. Κι όμως δεν υπάρχει τίποτα το απίστευτο σ` όλα αυτά. Οι πολιτικές αρπαγής του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου των λαών, έχουν εφαρμοστεί πολλές φορές στο παρελθόν. Παλιότερα με πολεμικά μέσα, στην σύγχρονη εποχή με οικονομικά.
 Οι ίδιοι κερδοσκοπικοί οργανισμοί, ακολουθώντας τις ίδιες συνταγές, λεηλάτησαν τον τρίτο κόσμο και όχι μόνο. Ο πόλεμος είναι κι αυτός ένα μέσο που επιστρατεύουν όταν συναντήσουν εμπόδια, συνήθως με τη μορφή στημένου εμφύλιου και σπανιότερα με τη μορφή Νατοϊκών βομβαρδισμών. Αυτό που ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μας, ήταν ότι θα έρχονταν και η δική μας σειρά. Δυστυχώς όμως αυτό ακριβώς συνέβη. Η αρρωστημένη μανία του κέρδους, δεν σταματά πουθενά.
 Όταν αποτελειώσει το ένα θύμα της, συνεχίζει με το επόμενο. Όσο το νότιο ημισφαίριο λεηλατούνταν, εμείς του βόρειου κλείναμε τα μάτια, αφού ήμασταν από την πλευρά των επωφελούμενων.
Τώρα όμως που και η Ευρώπη χωρίστηκε σε βόρεια και νότια, με την πρώτη να στρέφεται εναντίον της δεύτερης, δυσανασχετούμε, προφανώς γιατί γίναμε εμείς τα θύματα. Μα δε μας λυπούνται; Δεν έχουν ίχνος ανθρωπιάς; Πώς, έχουν. Όση είχαμε κι εμείς όταν βλέπαμε τα πεινασμένα παιδιά του 3ου κόσμου.
 Κάποιοι μάλιστα έκαναν και φιλανθρωπίες και το βράδυ κοιμόντουσαν ήσυχοι. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα. Οι ίδιοι που λεηλατούν ή συνεργάζονται μαζί τους, θα πετούν κι ένα κομμάτι ψωμί για να κοιμούνται ήσυχοι το βράδυ. Και σύντομα όταν η «δουλειά» τελειώσει, θα πάρουν σειρά και οι επόμενοι. Δεν χρειάζεται κάποιος καλός Θεούλης για να τιμωρήσει τους κακούς, ούτε οι προφητείες των αγίων για να καταλάβει κάποιος ότι αυτή η αρρωστημένη τακτική, απλά είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Γιατί όσο κι αν μείνουν λίγοι οι νικητές, πάντα θα υπάρχουν οι δυνατοί βόρειοι και οι αδύνατοι νότιοι.
 Και όσο οι άνθρωποι θα χωρίζονται σε Α και Β κατηγορίες, η διαδικασία θα συνεχίζεται. Μέχρι τον απόλυτο αφανισμό. Εκτός κι αν κάποτε συνειδητοποιηθεί από μία κρίσιμη μάζα ότι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει πραγματική ανάπτυξη, είναι η ανάδειξη του ανθρώπου σαν υπέρτατη αξία. Και ότι σκοπός δεν είναι η συσσώρευση πλούτου, αλλά η απομάκρυνση από το ζώο που ζει μέσα μας. Χωρίς καμιά απολύτως αντιπάθεια προς τα ζώα.

Το τρένο φάντασμα (Ξύλινα σπαθιά)
Μουσική - Στίχοι: Παύλος Παυλίδης

ΦΒ: Αφιερωμα σε Ξυλινα σπαθια-Τρυπες απο το τριο Τσαπραζης-Τολιος-Πουλης



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου