άι… γαρούφαλλό μου,ένα τραγούδι για τον Μπελογιάννη

Στο στούντιο η Ελένη Βιτάλη ερμήνευσε το τραγούδι μοναδικά,κι ας μην ήξερε την ιστορία του. Αλλά και ούτε κανείς άλλος γνώριζε κάτι παραπάνω για το τραγούδι πέρα από τον Κουνάδη και τον Γκούφα...
"..Οι στίχοι του Βαγγέλη Γκούφα ξεπέρασαν τη λογοκρισία ως ερωτικό τραγούδι ενώ αναφέρονται αλληγορικά στον Νίκο Μπελογιάννη, έλκοντας έμπνευση από την ποιητική παράδοση του Λόρκα, συνδέοντας δηλαδή τον Ισπανικό με τον Ελληνικό εμφύλιο. Και βεβαίως η μουσική του δεν είναι πάντρεμα ενός Σαμιώτικου νανουρίσματος με μια παραδοσιακή ισπανική μελωδία, όπως αναφέρει στο σημείωμα του δίσκου ο συνθέτης τους Αργύρης Κουνάδης, αλλά αυτούσια μελωδία από ένα αναρχικό ισπανικό τραγούδι του Εμφυλίου. Εξαιτίας όμως της εποχής, κυκλοφόρησε, μέσα στην Δικτατορία, οι συντελεστές έπρεπε να βρουν τρυκ για να το περάσουν."

Πηγή: musicpaper ,Σπύρος Αραβανής-Ο πολιτικός στίχος στο ελληνικό τραγούδι

Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας
Μουσική: Αργύρης Κουνάδης
Ερμηνεία: Ελένη Βιτάλη

 Βγήκαν λάμιες στο ποτάμι
σύννεφο έβαλαν γιορντάνι
κι άντρας ζώνει τ’ άρματά του
πάει ταμένος του θανάτου
***
Και ποιος θα σου κρατήσει
άσπρο στο χορό μαντήλι
μαγιάπριλο του κόσμου
πίκρα περπατάει στα χείλη
άι… γαρούφαλλό μου
***
Άλογο φαρί καβάλα
δράκοι τού ’στησαν κρεμάλα
μπρος στο μαρμαρένιο αλώνι
στέκει και το πεταλώνει
***
Ανέμη να γυρίσει
παραμύθι ν’ αρχινήσει
μαύρο κρασί να πιούμε
το φεγγάρι έχει μεθύσει
άι… γαρούφαλλό μου
***
Και στην άκρη στο ποτάμι
μια φλογέρα, ένα καλάμι
κάνει τον καημό φλογέρα
το παράπονό του, αέρα
***
Και ποιος θα σου κρατήσει
άσπρο στο χορό μαντήλι
μαγιάπριλο του κόσμου
πίκρα περπατάει στα χείλη
άι… γαρούφαλλό μου
***
Ποιος πονεί και ποιος το θέλει
του ανέμου οι αρχαγγέλοι
του καπνού ’ναι και τ’ ανέμου
δεν το βάσταξα ποτέ μου
***
Ανέμη να γυρίσει
παραμύθι ν’ αρχινήσει
μαύρο κρασί να πιούμε
το φεγγάρι έχει μεθύσει
άι… γαρούφαλλό μου
***
Του χάρου είν’ το πανηγύρι
το χορό νεκρός να σύρει
τ’ άστρα μες στο παραγάδι
και τον ήλιο στο σημάδι
***
Και ποιος θα σου κρατήσει
άσπρο στο χορό μαντήλι
μαγιάπριλο του κόσμου
πίκρα περπατάει στα χείλη
άι… γαρούφαλλό μου