Παρακαλώ οι μαθητές της Ε΄ και ΣΤ’ τάξης να αποχωρήσουν από το αμφιθέατρο…!!!

Πόσο παιδαγωγική θα μπορούσε να θεωρηθεί αυτή η φράση αν ακουγόταν από ένα θεατρολόγο, στο χώρο του αμφιθεάτρου ενός σχολείου, καθώς από την νέα σχολική χρόνια η θεατρική αγωγή θα διδάσκεται μόνο στις πρώτες τέσσερις τάξεις του δημοτικού; Ένα σχολείο που επιστρέφει σταδιακά στην μορφή που ήταν πριν έξι χρόνια πριν δηλαδή δημιουργηθεί το Νέο Σχολείο.

Η Θεατρική Αγωγή, σύμφωνα με τον προβλεπόμενο οδηγό σπουδών-στόχων που το υπουργείο είχε καταθέσει για το Νέο Σχολείο διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο ως πολύτιμο παιδαγωγικό εργαλείο ενισχύοντας πολυεπίπεδα την ανάπτυξη των δεξιοτήτων των μαθητών αυτά τα έξι χρόνια που πέρασαν. Οι μαθητές όχι μόνο είχαν τον χρόνο να ασχοληθούν με την απόδοση μιας ιστορίας και μια σειρά από άλλες δραστηριότητες δράματος στην τάξη ( συνδεδεμένες συχνά με τη διδακτέα ύλη), αλλά η διαδικασία αυτή μέσα από την κατάρτιση των θεατρολόγων συνέβαλε στην κατανόηση των εργασιών που εκτελούνται ενισχύοντας την γλωσσική ανάπτυξη και αποτέλεσε δυναμικό μέσο κατανόησης των κειμένων, της γλώσσας και της έκφρασης γενικά.

Ως μάθημα αποτέλεσε ένα πολυσύνθετο εργαλείο για την ΨΥΧΙΚΗ ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ. Μέσα από τη Θεατρική Αγωγή αναπτύχθηκε η αυτοπεποίθηση του μαθητή. Ακόμα και ο πιο απομονωμένος, συνεσταλμένος, περιθωριοποιημένος μέσα από το μάθημα του θεάτρου αισθάνθηκε ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ. Έμαθε να συνεργάζεται με όλους τους υπόλοιπους μαθητές ανεξαιρέτως και να γίνεται μέλος μιας ομάδας, να κοινωνικοποιείται. Χρησιμοποίησε και ανέπτυξε την φαντασία του και τη δημιουργικότητά του. Έμαθε να εκφράζεται μέσα σε ένα πλαίσιο ορίων και κανόνων όπως γίνεται με κάθε παιχνίδι και αργότερα στην ίδια τη ζωή. Βοηθήθηκε ώστε να αντιμετωπίσει τις τυχόν συστολές, ανασφάλειες και φοβίες του και καλλιέργησε το καλλιτεχνικό και αισθητικό του κριτήριο.

Αυτή τη στιγμή, η πορεία αυτών των έξι χρόνων σταματά για τους μαθητές των δυο τελευταίων τάξεων του δημοτικού και ποιος ξέρει τι θα γίνει και στις υπόλοιπες στο μέλλον. Ένα σχολείο που θέλει να αποκαλείται μαθητοκεντρικό απορρίπτει το μάθημα που πραγματικά θέτει τον μαθητή "πρωταγωνιστή" και του δίνει την ελευθερία να αφήσει το θρανίο ενεργοποιώντας και ενισχύοντας τη συμμετοχή στη μάθηση. Ένα εργαλείο τόσο διαδεδομένο σε όλα τα αναγνωρισμένα εκπαιδευτικά συστήματα του κόσμου δεν θα λειτουργεί πια παρά τις τόσες θετικές επιδράσεις του στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Εμείς οι μεγάλοι μπορεί να το ξεχάσουμε σε λίγο καιρό ότι το Θέατρο υπήρξε στα σχολεία μας, οι μαθητές μας όμως ποτέ!

« Πες μου και θα ξεχάσω .
Δείξε μου και θα θυμάμαι .
Κάνε με να συμμετάσχω και θα καταλάβω»
Κινέζικη παροιμία

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ
ΣΠΟΥΔΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ