Γιώργο ,δώσε μου μια νότα.

"…Όλη του τη ζωή μ’ ένα σπαθί, ανυποχώρητος, ταμένος σε Έλληνα θεό, άνοιγε δρόμο στο ελληνικό τραγούδι. Αρνήθηκε τον εύκολο δρόμο τής μίμησης, αρνήθηκε να ενταχθεί σε ρεύματα, δεν έπαιξε το παιχνίδι κανενός. Έπαιζε μόνο ό,τι αυθόρμητα και πηγαία ξεπηδούσε από μέσα του ανά πάσα στιγμή. Κι όταν έφτανε στην έκσταση, πλημμύριζε ο τόπος από το ουράνιο, που κατέβαινε στη γη…"(Στέλιος Ελληνιάδης)*

  Από την αυλή του πατρικού σπιτιού στην Ακαδημία Πλάτωνος ,στο Αιγάλεω "σίτι" και από κει (ντούκου -ντούκου ,με τρένο ,όπως ο ίδιος έλεγε) στις Κάννες. Με αυθεντικότητα και μοναδικό ένστικτο που διαθέτουν οι μεγάλοι μουσικοί και εργαλείο το "κακόφημο" όργανο αυτοσχεδίασε με ταξίμια "σχόλια"*,"έντυσε" μουσικά αμέτρητες ταινίες και χάραξε με την πένα του για σαράντα χρόνια το ελληνικό τραγούδι.

* «σχολιασμός» του Γιώργου Ζαμπέτα προς τον Μάνο Χατζιδάκι. Ηχογραφούν και οι δύο στο στούντιο. Ο Μάνος λέει στον Ζαμπέτα να βγει από το κομμάτι μόλις του κάνει νόημα. Ξεκινά η ηχογράφηση, κάνει νόημα ο Μάνος Χατζιδάκις, αλλά ο Γιώργος Ζαμπέτας συνεχίζει. Σταματά η ηχογράφηση και ξεκινά από την αρχή. Το ίδιο περιστατικό συνεχίζεται τρεις-τέσσερις φορές. Ο Μάνος κάποια στιγμή θυμώνει και απευθυνόμενος στον Ζαμπέτα του λέει σε αυστηρό τόνο: «Ρε Γιώργο, δεν σου 'χω πει να μην μπαίνεις;». Και ο Ζαμπέτας λέει το αμίμητο: «Δάσκαλε, δεν μπαίνω, σχολιάζω...». κ. Φεργάδης,το Βήμα
Σαν σήμερα 10 Μαρτίου 1992 πέθανε ο Γιώργος Ζαμπέτας.

*Το απόσπασμα του Σ.Ελληνιάδη από το βιβλίο της Ιωάννα Κλειάσιου "Γιώργος Ζαμπέτας: Βίος και πολιτεία "Και η βρόχα έπιπτε... στρέιτ θρου" Εκδόσεις Ντέφι, 1997

ΥΓ.Ο τίτλος από τη ραδιοφωνική συνάντηση Ζαμπέτα -Χατζιδάκι στο τρίτο πρόγραμμα