Μέρα Μαγιού

Ξέραμε πως θα ’ρχόταν μια μέρα
Που θα φιλιόμαστε όλοι στους δρόμους
Που οι παπαρούνες θα σαλεύαν ελεύθερες στον άνεμο
Που τα βράδια θα πέφταν αργά γεμάτα καλοσύνη.
Πίστη -Κλείτος Κύρου

1η Μαΐου του 1936 οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης κατεβαίνουν σε απεργία για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

Μέσα σε λίγες μέρες το απεργιακό κύμα εξαπλώνεται και αποκτά τη συμπαράσταση κι άλλων εργατικών κλάδων. Ένας από αυτούς είναι οι αυτοκινητιστές.

Στις 9 Μάη αστυνομικές αρχές, που στο μεταξύ έχουν απαγορεύσει στους εργάτες να πλησιάσουν το κτίριο διοίκησης της πόλης ,δείχνουν απίστευτη αγριότητα και βιαιότητα, με τους διαδηλωτές να απαντούν ανάλογα.
Στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου από τις σφαίρες των οργάνων της τάξης πέφτει νεκρός ο οδηγός Τάσος Τούσης. Οι διαδηλωτές εξοργισμένοι τοποθετούν το νεκρό πάνω σε μια πόρτα και τον περιφέρουν στους δρόμους της πόλης σε μια ιδιότυπη «λιτανεία» καταγγελίας, διαμαρτυρίας και αντίστασης. Οι νεκροί θα φτάσουν τους 12 και οι τραυματίες τους 300.

Η μάνα του νεκρού Τάσου Τούση, που πληροφορήθηκε τα γεγονότα, τρέχει, πέφτει πάνω στο νεκρό παιδί της και μοιρολογεί.
 Η εικόνα απαθανατίζεται από φωτογράφο της εποχής* και αποτελεί έμπνευση για τον Επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου

 ΥΓ.
*το 1936 ο ποιητής Κλείτος Κύρου ήταν15 χρονών και με τη φωτογραφική του μηχανή κατέγραψε τα συλλαλητήρια στη Θεσσαλονίκη (οι φωτογραφίες αυτές ,μαζί με άλλες της Κατοχής, τραβήχτηκαν με κίνδυνο της ζωής του και δημοσιεύτηκαν στον τύπο της εποχής ,χωρίς αναφορά στο όνομά του)