My little boy, mine oh mine

Γραμμένο για τις σφαγές αμάχων Παλαιστίνιων στους καταυλισμούς Σάμπρα και Σατίλα από τον Αριέλ Σαρόν το 1982. Με τα λόγια του Fabrizio De André, τραγικά επίκαιρο:

"Sidon is the Lebanese city that gave us, beyond the letters of our alphabet, even the invention of glass. I imagined myself, after the sudden attack of General Sharon in 1982, as a middle-aged Arab man, dirty, desperate, certainly poor, holding in his arms his own son, chewed up by the steel tracks of an armored tank. . . . The 'little death' alluded to at the end of this song should not be confused with the death of a little boy. Rather it is understood metaphorically as the end of a civilization and culture of a small country: Lebanon, Phoenicia, which at its discretion was perhaps the greatest nurse of Mediterranean civilization."

" η Σιδώνα είναι πόλη του Λιβάνου που μας έδωσε, πέρα από τα γράμματα της αλφαβήτου μας, ακόμα και την εφεύρεση του γυαλιού. Φαντάστηκα τον εαυτό μου, μετά την ξαφνική επίθεση του στρατηγού Σάρον το 1982, ως ένα μεσήλικας άραβα, βρώμικο, απελπισμένο, σίγουρα φτωχό, κρατώντας στα χέρια του τον ίδιο του τον γιο, νεκρό... Ο "μικρός θάνατος" που αναφέρεται στο τέλος αυτού του τραγουδιού δεν πρέπει να συγχέεται με το θάνατο ενός μικρού αγοριού. Είναι μάλλον κατανοητό ως το τέλος ενός πολιτισμού και μιας μικρής χώρας: Ο Λίβανος, η φοινίκη, η οποία κατά τη διακριτική της ευχέρεια ήταν ίσως η μεγαλύτερη νοσοκόμα του μεσογειακού πολιτισμού."

Οι στίχοι και στα αγγλικά εδω