“Τι σε μέλει εσένανε” σε ριδμ εν μπλουζ με ολίγον από μπούγκι γούγκι;»

 Διέπραξα το σφάλμα να ρωτήσω τον κύριο Γκρι ποιος είναι ο αγαπημένος του μουσικός. Μου απάντησε με ερώτηση: «Έχεις ακούσει ποτέ το μικρασιατικό “Τι σε μέλει εσένανε” σε ριδμ εν μπλουζ με ολίγον από μπούγκι γούγκι;» Δεν το είχα ακούσει βέβαια κι έσπευσε αμέσως.
Ηχογράφηση του 1945, με τζαζ κουαρτέτο, κιθάρα, μπάσο, πιάνο, ντραμς, όπου, γεμάτη μπρίο και ενθουσιασμό, η ολοφάνερα νέγρικη φωνή προφέρει με αμερικανική προφορά το

«Τι σε μέλει εσένανε από πού είμαι εγώ
απ’ το Καραντάσι φως μου ή απ’ το Κορδελιό

Τι σε μέλει εσένανε κι όλο με ρωτάς
από ποιο χωριό είμαι εγώ αφού δε μ’ αγαπάς»

κ.ο.κ., διανθισμένο όμως με ασυναρτησίες όπως «οβάουτε, ορούνι, ορίνι» και βέβαια σε ατόφιο, ξεσηκωτικό, λίντι χοπ τέμπο.
Ο αγαπημένος μουσικός του κυρίου Γκρι, ο Slim Gaillard ― «ναι, διότι ποτέ του δεν είπε ούτε ένα λυπητερό τραγούδι. Απέραντα καλοκαιρινός και ανάλαφρος, αυτοσαρκαζόμενος και αφοσιωμένος σε έναν βαθιά προσωπικό σουρεαλισμό, πάπας των πρώτων -και αυθεντικών- χίπστερ, μελωδικός και ρομαντικός, ήρωας του Κέρουακ στον “Δρόμο”, όπου η περίφημη σκηνή με τον Ντιν Μοριάρτι και τον Σαλ Πάρανταϊς να πίνουν ένα ποτό με τον Slim, και τον Κέρουακ να γράφει ότι “για τον Slim Gaillard όλος ο κόσμος ήταν ένα τεράστιο ορούνι”».

 Περισσότερα Εδω